« دلسوز و مهربان»
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در جامعه‌ای ظهور کرد که به بدترین امراض آدمیّت مبتلا بود؛ جامعه‌ای که از جهت فکری به حدی تنزل کرده بودند که هر قبیله‌ای برای خود بتی داشت … آن حضرت
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در جامعه‌ای ظهور کرد که به بدترین امراض آدمیّت مبتلا بود؛ جامعه‌ای که از جهت فکری به حدی تنزل کرده بودند که هر قبیله‌ای برای خود بتی داشت … آن حضرت
درد دل و صحبت با خدا آداب خاصی ندارد. نه زمان مشخصی دارد و نه مکانی. فقط لازم است بخواهی و سر حرف را باز کنی. تو در دل یا به آشکار حرف می‌زنی و خدا هم می‌شنود. بزرگان ما
امیرالمومنین (علیه السلام) در روز عید فطر، پس از اقامه نماز عید، در جمع مردم به خطابه ایستاد و فرمود: “… ای بندگان الهی، شما را به تقوای پروردگار سفارش می‌کنم؛ (همان خدایی که) نعمتش به آخر نمی‌رسد و رحمتش
باسمه تعالی امام هادی (علیه السلام) فرمودند: “بی نیازی و ثروت آن است که آرزویت کم باشد و به آنچه برایت کافی است راضی باشی[1].” در مسابقه ای با موضوعِ “چه آرزو دارید؟”، کسی برنده شد که نوشته بود:”آرزو دارم
باسمه تعالی ” حال چه کنم؟ چگونه این ضرر را جبران کنم؛ من اصلا شانس ندارم؛ خداانگار من را فراموش کرده …” این جملات برایمان آشنا نیست؟! خواسته یا ناخواسته، هنگامی که مالی را از دست می‌دهیم و یا این
باسمه تعالی اگر صاحب چشمی نابینا شود و سپس بینایی خود را به دست آورد، آن را به واقع “نعمت” شمرده و در صدد شکر بر می‌آید، ولی اگر دچار نابینایی نشده و همیشه بینا باشد، کمتر شکر آن را