در جهانی مملو از عدم قطعیت، که در آن پرسش‌هایی در مورد هدف زندگی، زندگی پس از مرگ، مبدأ، مقصد، و چگونگی تحقق کامل پتانسیل‌هایمان به‌عنوان فرد و جامعه بر ذهن ما سنگینی می‌کند، ما به دنبال راهنمایی و الهام الهی هستیم. در رشد، مأموریت اصلی ما معرفی و نشر معارف اسلامی با تمرکز بر قرآن، روایات و تعالیم پیامبر اکرم (ص) و اهل بیت اوست که خداوند اراده کرده است تا نجاست گناه را از آنها بزداید و آنها را تطهیر و پاک نماید .
“إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا “ (احزاب -33).
هدف ما تقویت گفت‌وگوی سازنده و ترویج درک متقابل بین افراد مختلف، فراتر رفتن از مرزهای فرهنگ، ایمان و سنت است. ما به قدرت تعلیم و تربیت و الهام بخشیدن به ذهن ها و قلب ها و ارزش های اصلی اسلامی که می تواند ما را به سوی آینده ای بهتر راهنمایی کند، قویاً باور داریم.
(حجرات -10)
(مؤمنان برادر یکدیگرند؛ پس دو برادر خود را صلح و آشتى دهید…).
امیرالمؤمنین (ع) در ساده‌زیستی و تلاش الگوی بی‌نظیری بود. با کار روزانه زندگی را می‌گذراند، آب و هیزم می‌آورد، باغ‌ها را آبیاری می‌کرد و دستمزد می‌گرفت. با خدمت به نیازمندان و حل مشکلات زندگی با دستان خود، درس بزرگی از تواضع و تلاش ارائه داد.
شیعه به پیروان امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) گفته می‌شود که پس از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به امامت او و فرزندانش ایمان دارند. حضرت علی (علیه‌السلام) اسوه علم، تقوا و شجاعت بود، اما حسادت و کینه دشمنان مانع خلافتش شد. پیروانش از ابتدا با ظلم، فقر، شکنجه و قتل مواجه شدند.
هنگامی که امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) خلافت را به دست گرفت، با مشکلات بسیاری از جمله اختلاف طبقاتی روبه‌رو شد. در زمان پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و خلیفه اول، اموال به‌طور مساوی تقسیم می‌شد. اما خلیفه دوم، بیت‌المال را نابرابر سهمیه‌بندی کرد، که پایه‌گذار شکاف طبقاتی شد و در دوران عثمان شدت یافت.
پیوند با خویشاوندان، به‌ویژه پدر و مادر، از برترین اعمال دینی پس از ایمان به خدا و راهی برای تقرب به اوست. قطع رابطه با خویشاوندان نوعی پیمان‌شکنی با خدا محسوب شده و در قرآن مورد نفرین قرار گرفته است.
تاکنون بزرگان بسیاری درباره شخصیت بی‌نظیر پیامبر اسلام (ص) تحقیق کرده و نظرات ارزشمندی ارائه داده‌اند. این مجموعه شامل نقل‌قول‌های کوتاهی از اسلام‌شناسان غیرمسلمان و دانشمندان برجسته جهان درباره عظمت و تأثیرگذاری پیامبر اکرم (ص) است.
عبدالله بن سلام، یهودی عصر پیامبر (ص)، پس از پذیرش اسلام، دوستش زید بن شعبه را به اسلام دعوت می‌کرد و از عظمت آن می‌گفت. اما زید بر یهودیت خود پایبند ماند و حاضر به پذیرش اسلام نشد.
