« دعایم را اجابت کن …»
“احمد بن محمد بن ابی نصر” مانند بسیاری از افراد، مدت‌ها بود هر چه دعا می‌کرد، به خواسته اش نمی‌رسید. کم مانده بود به کلی از رحمت خدا مایوس شود. حس نگرانی و نا امیدی به سراغش آمده بود. لذا
“احمد بن محمد بن ابی نصر” مانند بسیاری از افراد، مدت‌ها بود هر چه دعا می‌کرد، به خواسته اش نمی‌رسید. کم مانده بود به کلی از رحمت خدا مایوس شود. حس نگرانی و نا امیدی به سراغش آمده بود. لذا
امام باقر (علیه السلام) قبل از هر چیز بندۀ خالص خدا بود، و همواره در یاد و پرستش خدا به سر می‌برد و هیچ چیز او را از بندگی خالص و عبادت بی شائبۀ خداوند باز نمی‌داشت. افلح، یکی از
«در قلب مردم …» امام چهارم، حضرت علی بن الحسين (عليهما السلام) بعد از شهادت پدر گراميشان و در دوران خفقان بنی اميه به مقام امامت نايل شدند. دوران امامت ايشان همزمان با حکومت ظالمانه 9 خليفه اموی بوده و
«درد دل با او» دعا و درخواست حوایج از خدا، منحصر به الفاظی نیست که از لسان مبارک پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و اهل بیت (علیهم السلام) بیان شده باشد. لذا انسان در مقام دعا