«سلام»

در ميان همه‌ی شعارهايى كه افراد و ملت‌ها در برخورد با يكديگر ابراز می‌دارند، از “سلام” کلامی پرمعنى‏تر پیدا نمی‌شود. واقعا چه چیزی برتر از این است که دو نفر اعلام “سِلم” به یکدیگر می‌کنند و بگویند “سِلم” بر تو، یعنی صلح، آشتی و سلامتی و صفا براى تو.

اسلام دين صفا و صلح و خير است، دين اخوت و برادرى است. به همديگر كه مى‌‏رسيم سلام مى‌‏كنيم. يعنى من برادر تو هستم و تو برادر من هستى و من براى تو سلامتی و خیر آرزو و دعا مى‌‏كنم. حال این سلامت، سلامت روحى، سلامت اجتماعى، سلامت جسمى و انواع سلامت‌ها را در بر می‌گیرد.

افرادی ممکن است سخن خود را بدون سلام به دیگران آغاز کنند.

امام حسین (علیه السلام) به فردی که بدون سلام سخن با ایشان را آغاز کرده بود، فرمود: “سلام بر هر سخن مقدم است. خداوند سلامتت دهد[1].

آن حضرت در همین رابطه در بیان دیگری ‌فرمود: “بخيل كسى است كه از سلام كردن دريغ مى‏‌كند[2].

همچنین گفته‌شده کسی که ابتدا سلام می‌کند کار با ارزش‌تری انجام می‌دهد. حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) در این رابطه هم می‌فرماید: “سلام كردن هفتاد حسنه و ثواب دارد كه شصت‌ونه‌تاى آن از آن سلام‌‏كننده است و يك بخش آن براى جواب‌دهنده.[3]

در نگارش این متن از کتاب “پانزده گفتاراستاد شهید مرتضی مطهری استفاده شده است.

برچسب خورده:اسلام دين صفا و صلح_حضرت سیدالشهدا_خداونددريغ_دعا_سلام_سلامت_سلامتی سید الشهدا_امام حسین_ملّت


پاورقی‌ها:

[1] تحف العقول، صفحه 246

[2] “البخيل من بخل بالسَّلام” (تحف العقول، صفحه 248)

[3] (همان)