«عیار آزادگی»
راوی گفت: “به خدا سوگند نديدم مردى را كه فرزندان و اهل بيت و يارانش كشته شده‌اند و بار اين همه دردها و رنج‌ها را به دوش كشيده‌است؛ اما اين‌گونه دليرانه در صحنه نبرد ابراز شجاعت و رشادت كند. تا
راوی گفت: “به خدا سوگند نديدم مردى را كه فرزندان و اهل بيت و يارانش كشته شده‌اند و بار اين همه دردها و رنج‌ها را به دوش كشيده‌است؛ اما اين‌گونه دليرانه در صحنه نبرد ابراز شجاعت و رشادت كند. تا
امام‌حسين (علیه السلام) هرگز تحت تأثير خشم و غضب، كاري را انجام نداد و هیچ گاه از ميانهروي و کرامت به قدر چشم برهم‌زدني فاصله نگرفت. يكي از نمايش‌هاي حُسن خلق و كَرَم آن حضرت – كه نشان ميدهد آن امام‌شهيد در
رسم قدرشناسی و قدردانی رسم حسینی است. این فضیلت اوست كه خوبان را بنـوازد، خـوبیهـا را بسـتاید و عمل عاشقانه وصادقانه را ارج بگذارد. در میدانی كه عطش، جرعه جرعه رمـق‌هـا را نوشـیده، این حسین (علیه السلام) است كه با
«آیا خلیفه و جانشین شما نزد شما مقرب تر است یا فرستاده ی (خدا برای) شما؟»(1) این سخن، سخن”حَجّاج” -استاندار خونخوار کوفه- در زمان خلافت “عبد الملک”(پنجمین خلیفه بنی امیه) است! مقصود حجاج از این جمله، آن بود که پیامبر اکرم (صلی
« سجده‌ای بر خاک، پروازی تا منتهای افلاک … » ابن ابی الحدید در وصف امام حسین (علیه السلام) این گونه می‌گوید: “سرور امتناع کنندگان، که به مردم جوانمردی را تعلیم داد و برگزیدن مرگ زیر سایه شمشیرها بر
«احتجاج قرآنی» آيات متعددی در قرآن كريم به شأن و جايگاه اهل بيت (عليهم السلام) اشاره می‌كند كه مكررا توسط پيامبر اكرم (صلی الله عليه و آله و سلم) در زمان حيات شان براي مردم تبيين شده بود و از
«باران مهربانی» هنوز از بیابان به شهر مدینه وارد نشده بود که از اهالی شهر می‌پرسید: “کریم ترین” مردمان این شهر کیست؟ و خانه اش کجاست؟ همه مردم او را به سوی امام حسین (علیه السلام) راهنمایی کردند. اعرابی، امام(علیه
« قدمگاه ملائك » طبق نقل تاریخ و روایات اهل بیت(علیهم السلام)، همه ی ائمه شیعه، پایان حیات دنیایی شان با شهادت بوده است[1] بنابر این، با توجه به اینکه قرآن کریم شهیدان را زنده معرفی می کند و مسلمانان
« وارث گنجينه نبوي » از بزرگان آن طايفه بود و مانند ساير همفکران خود، دشمني علي (عليه السلام) و فرزندانش را در دل داشت و حتي به آن مباهات هم مي کرد. اين گروه بعد ها به “خوارج”، به