دوست خوب

امام محمد باقر (علیه‌السلام) در سفر، نهایت احترام و محبت را نسبت به همراهان خود نشان می‌داد. یکی از اصحاب ایشان نقل می‌کند که امام همیشه پس از او سوار مرکب می‌شد و با گرمی و صمیمیت از حال او جویا می‌شد، گویی پس از مدت‌ها دیداری تازه کرده است.