« شهامت، در خدمت امامت »
در یکی از روزهای جنگ صفین، امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) صورت جوانی را با نقاب پوشاند و او را به عنوان یک رزمنده ناشناس به میدان فرستاد. او آنچنان در صحنه نبرد جولان داد که گویا همه میدان، در قبضه
در یکی از روزهای جنگ صفین، امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) صورت جوانی را با نقاب پوشاند و او را به عنوان یک رزمنده ناشناس به میدان فرستاد. او آنچنان در صحنه نبرد جولان داد که گویا همه میدان، در قبضه
پس از آنکه زینب (علیها السلام) به سن رشد رسید، خواستگاران بسیاری پیدا کرد که برخی از آنان از اشراف و روسای قبایل عرب بودند. آنان گمان داشتند بخاطر ثروتشان یا منصبی که در جامعه دارند می توانند به افتخار
«سرچشمه علوم الهی» “عبداللَّه بن نافع أزرق” یکی از سران خوارج بود که جزو سرسخترین دشمنان امیرالمؤمنین (علیه السلام) و خاندان ایشان به شمار میرفت. او پیوسته میگفت: “اگر من به راستى میدانستم که در تمام جهان کسى هست که
باسمه تعالی علی (علیه السلام) در قبله مسلمين متولد شده است. او به عنوان اولين پيرو اسلام و برای نخستين بار[1]، در پشت سر پيغمبر خاتم (صلی الله علیه و آله و سلم) نماز گزارده است. پس به طور قطع