حادثه

شقیق بلخی از شنیدن این سخن که دقیقا پاسخ به اندیشه درونی او بود، شگفت‌زده شد. او دریافت که این جوان دارای بصیرتی خاص است و بی‌جهت درباره‌اش قضاوت کرده است. پس با شرمندگی نزد او نشست و از او پوزش خواست.