وفای به وعده به ویژه در برابر کودکان از اصول تربیتی مهم است. خلف وعده موجب از دست رفتن اعتماد و پرورش روحیه نفاق و دروغگویی در کودکان می‌شود. امام کاظم (علیه السلام) تأکید کردند که بی‌توجهی به وعده‌ها باعث خشم الهی و انحراف شخصیتی می‌شود.
مروان، استاندار مدینه، هر هفته در خطبه‌های نماز جمعه به امام علی (ع) ناسزا می‌گفت. روزی نامه‌ای سراسر دشنام برای امام حسن (ع) فرستاد. امام در پاسخ، او را به داوری خدا واگذاشت. در نهایت، امام حسن (ع) با دسیسه معاویه و یزید، توسط همسرش جعده مسموم شد.
توکل بر خدا، **اعتماد به قدرت بی‌نهایت اوست.** قرآن می‌فرماید: **”هرکس بر خدا تکیه کند، او برایش کافی است.”** برخی امور **فراتر از توان انسان‌اند،** مانند بیماری‌های لاعلاج، که در این شرایط **تنها راه، توکل و دعا به درگاه الهی است، زیرا او بهترین پناهگاه است.**
حضرت فاطمه (س) در عبادت بی‌نظیر بود، تا حدی که پاهایش از ایستادن ورم می‌کرد. عبادات او چنان عظمت داشت که خداوند آن را ستوده است. پس از هجرت پیامبر (ص)، علی (ع) همراه فاطمه (س) و گروهی از مسلمانان به مدینه آمد و با شجاعت، دشمنان را ناکام گذاشت.
سال دهم بعثت، سالی سخت برای پیامبر (ص) بود؛ حضرت ابوطالب (ع) و حضرت خدیجه (س) از دنیا رفتند. فاطمه (س) در کودکی با این فقدان روبه‌رو شد و علیرغم سن کم، شاهد آزار پیامبر (ص) بود. او با درک شرایط، حامی و پشتیبان پدر و اسلام شد.
وفای به عهد از برترین فضایل انسانی در اسلام است و نشانه ایمان محسوب می‌شود. قرآن و ائمه (علیهم‌السلام) بر پایبندی به تعهدات تأکید دارند، حتی در برابر کفار. حقوقدانان نیز معاهدات را اساس تفاهم و صلح می‌دانند. پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) با اقوام مختلف پیمان‌هایی بست.
آب بر پیکر مطهر و رنجور پیامبر (ص) می‌ریخت و با او نجوا می‌کرد: **”پدر و مادرم فدایت! با رحلت تو، رشته پیامبری و نزول وحی گسسته شد. مصیبت تو، همه را عزادار کرد. اگر به صبر سفارش نکرده بودی، آن‌قدر می‌گریستم تا اشک‌هایم تمام شود…”**
گسترش سریع اسلام یکی از مسائل مهم تاریخی است. اسلام، مانند مسیحیت، از سرزمین خود فراتر رفت و پیروانی در سراسر جهان یافت. اما ویژگی منحصربه‌فرد آن، سرعت انتشار فوق‌العاده در عربستان، آسیا، آفریقا و دیگر مناطق جهان بوده است.
