رسول خدا

هشتاد و نه سال از آن واقعه اسف بار می‌گذرد؛ رویدادی که هنوز آثار تلخ آن بر کام مسلمانان باقی است … آن‌ها پس از اشغال مکه به سوی مدینه حمله کردند؛ ولی مدافعان شهر مدینه در برابرشان توان مقاومت

در بستر مرگ افتاده بود و لحظات آخر زندگی را سپری می‌کرد. سخت ناراحت و پریشان بود. به او گفتند: این قدر پریشانی و ناراحتی چرا؟ تو فرزند خلیفه اول مسلمین و مادر همه مؤمنان هستی! در جواب آهی کشید

جمعه بود و مردم در مسجد منتظر، تا برایشان خطبه بخواند. خاطرۀ آن روز را در ذهن مرور کرد. چه روز بزرگی! در میان جمعیت صد وبیست هزار نفری، حبیب خدا او را فراخواند و بر فراز منبری که از

خلیفه دوم در بستر مرگ افتاده بود و هنوز تکلیف جانشین بعد از خویش را مشخص نکرده بود. اطرافیان نگران و مضطرب در تکاپو بودند که تا خلیفه زنده است، جانشین خویش را تعیین کند و امت اسلامی را بدون

صراحت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) جای هیچ شک و شبهه‌ای را باقی نگذاشته بود. آن حضرت حتی به همه حاضرین فرمان داده بود تا پیامش را به غائبین برسانند. اما حدود دو ماه و نیم

جمعیت در صحرای خارج مکه موج می زند و شهر مقدس مکه خالی می شود. ناگهان سروش غیبی بر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرود می آید و آیه کریمه را – که حاوی فرمانی قاطع

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) از هر فرصت و موقعیتی بهره جسته و از آن برای هدایت و ارشاد مردم استفاده می نمود. خصوصا بعد از مبعوث شدن به پیامبری که وظیفه ای سنگین از جانب

نگاه‌ها به در ورودی مسجدالحرام بود. همه منتظر بودند ببینند چه کسی وارد می‌شود. بزرگ قریش در زمان جاهلیت [note]1- حجر الاسود یا سنگ سیاه، جزئی بسیار مقدساز مسجد الحرام می‌باشد که در کنار کعبه قرار گرفته است. از زمان

قال الامام جعفر بن محمد الصادق ( عليه السلام ) : ” ان لله حرما و هو مکه ، الا ان لرسول الله حرما و هو المدينة ، الا و ان لامير المؤمنين حرما و هو الکوفة ، الا و

مکه، صدای همهمه ی کاروان را که به شهر نزدیک می‌شد، می‌شنید. مردم به پیشباز آمده بودند. صدای زنگ شتران با سرود و سروش پیشبازان در هم آمیخته بود و هیاهویی به پا کرده بود. کاروان به شهر رسید و