«سبط نبی»
“حسینٌ منّی و أنا من حسین أحبّ الله من أحبّ حسیناً، حسینٌ سبطٌ من الاسباط[1] .
حسین از من است و من هم از حسینم، هر كه حسین را دوست بدارد خداوند دوست او باد، حسین فرزندزاده‌ای است از فرزندزادگان انبیاء.
اين حديث جزو مشهورترين احاديثی است كه از رسول اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) درباره نوه گراميش حسين بن علی (علیهما السلام)، از طريق شيعه و سنی نقل شده است. اين حديث را ترمذی، ابن ماجه[2].و احمد بن حنبل از بزرگ‌ترین محدثان اهل سنت و همچنین منابع معتبر شیعه نظیر کامل الزیارات، ارشاد شیخ مفید و اعلام الوری شیخ طبرسی نقل کرده‌اند كه روزی پيامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) به مهمانی تشريف می‌بردند، در بين راه به امام حسين (علیه السلام) برخورد كردند كه با جمعی از كودكان سرگرم بازی بود. پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) با مهربانی و خوش‌رويی او را دنبال كردند تا سرانجام او را در آغوش گرفتند. بعد يك دست زير چانه و دست ديگر به پشت سر او گذارده، چهره او را بين دو دست بالا برده و بوسيدند و سپس فرمودند: «حسين مني و انا من حسين، احب الله من احب حسينا، حسين سبط من الاسباط»، «حسين از من است و من هم از حسينم، هر كه حسين را دوست بدارد خداوند دوست او باد، حسين فرزندزاده ای است از فرزندزادگان انبياء».
اسباط يعنی فرزند زادگان يعقوب (علیه السلام) که طبق آیات قرآن[3] .دارای مقام نبوت بوده‌اند. در اين صورت معنای حديث اين است كه حسين -همانند اسباط (برای) يعقوب- سبط من است و از نظر ايمان و عصمت و دريافت حقايق وحی، هم‌پايه انبياء و برانگيختگان الهی است. در همین رابطه، مناظره امیرالمؤمنین (علیه السلام) با فرد یهودی جالب توجه می‌باشد. در خلال اين مناظره عالم يهودى گفت: اين يعقوب است، كه از ناحيه اولاد و اسباط خير بسيارى نصيب او گرديد، و مريم دخت عمران نيز از دختران او بود! امیرالمؤمنین (عليه السلام) فرمود: همين طور است، و حضرت محمّد (صلّى اللَّه عليه و آله) از اين بابت داراى خير بيشترى است، زيرا فاطمه سرور بانوان جهانيان از دختران او، و حسن و حسين دخترزاده او مىباشند[4].
در حدیثی دیگر از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل شده است که: خداوند چهار هزار پيغمبر (از بین تمامی پیامبران) برانگيخت و ايشان چهار هزار وصىّ و هشت هزار سبط داشتند. قسم به آن كسى كه جانم به دست اوست من بهترين پيغمبرانم و وصيّم بهترين اوصيا، و دو سبطم بهترين سبط ها هستند، و حسن و حسين دو سبط اين امّتند. اسباط از فرزندان حضرت يعقوب دوازده نفر بودند، و امامان پس از من دوازده نفر از اهل بيت من هستند. اوّلى آنها على و وسطى ايشان محمد و آخرينشان محمد است، و او مهدى اين امّت است آن كسى كه عيسى بن مريم پشت سرش نماز گزارد، هان كه هر كس بعد از من به ايشان چنگ زند به ريسمان خدا چنگ زده، و هر كه ايشان را واگذارد خدا را واگذارده است[5].
حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) در بيان “حسینٌ منّی و أنا من حسین” كمال اتحاد روحی و اتصال معنوی و پيوند قلبی بين خود و حسين بن علی (علیه السلام) را بيان فرموده اند. در ميان علمای اهل سنت، قاضی عياض[6] در شرح حديث حسين مني و انا من حسين معنای اصيل آن را تصريح می‌كند و می‌گويد: «گويا رسول اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) با تابش نور وحی، آنچه را بين حسين (علیه السلام) و قاتلين آن سرور واقع شدنی بود می‌دانست، و لذا مخصوصاً نام حسين (علیه السلام) را برد و فهماند كه او و حسين (علیه السلام) از حيث وجوب محبت و حرمت تعرّض و محاربه، چون شخص واحدند، و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به منظور تأكيد همين اتحاد و يگانگی فرمودند: هر كه حسين را دوست بدارد خدا را دوست داشته، زيرا محبت حسين، محبت رسول خدا، و محبت رسول خدا، محبت خدا است[7] .
«برگرفته از کتاب ” دايرة المعارف تشيّع “، تأليف: “بهاء الدين خرمشاهی»
برچسب خورده:اتحاد روحی و اتصال معنوی_امام حسین ع در کلام پیامبر ص_پیامبر اکرم_جایگاه امام حسین ع_حسين بن علی_سبط نبی_سید الشهدا امام حسین_محدثان اهل سنت_ مناظره امیرالمؤمنین (علیه السلام) با فرد یهودی
پاورقی‌ها:
[1] کتب اهل تسنن: سنن ابن ماجه، ج1،ص 51، ح:144؛ سنن ترمذی، ج5،ص324، ح:3864؛ مسند احمد بن حنبل،ج4،ص172، دارصاد؛کتب شیعه: کامل الزیارات،ص117؛جامع احادیث الشیعة،ج21،ص417.« متن سنن ابن ماجه قزوینی:حدثنا يعقوب بن حميد بن كاسب . ثنا يحيى بن سليم ، عن عبد الله ابن عثمان بن خثيم ، عن سعيد بن أبي راشد ، أن يعلى بن مرة حدثهم أنهم خرجوا مع النبي صلى الله عليه وسلم إلى طعام دعوا له . فإذا حسين يلعب في السكة . قال: فتقدم النبي صلى الله عليه وسلم أمام القوم ، وبسط يديه . فجعل الغلام يفر ههنا وههنا. ويضاحكه النبي صلى الله عليه وسلم حتى أخذه . فجعل إحدى يديه تحت ذقنه، والأخرى في فأس رأسه فقبله. وقال ” حسين مني، وأنا من حسين . أحبّ الله من أحبّ حسينا. حسين سبط من الأسباط ” . حدثنا علي بن محمد . ثنا وكيع، عن سفيان مثله . في الزوائد : إسناده حسن. رجاله ثقات
[2] صحیح ترمذى و سنن ابن ماجه جزو صحاح ششگانه و از معتبرترین کتب روایی نزد اهل سنت هستند
[3] سوره آل عمران آیه 84
[4] اين مناظره در کتاب احتجاج طبرسی نقل شده است
[5] متن روايت در کتاب کفاية الاثر نقل شده است
[6] فقیه و مورخ مشهور مالکی مذهب و نویسنده کتاب معروف الشفا بتعريف حقوق المصطفى
[7] حفة الاحوزی، جلد 10، صفحه 190، حدیث 3775 و فیض القدیر، جلد 3، صفحه 387، حدیث 3727