مردم همه از جایگاه ویژه او نزد پیامبر مطلع بودند، بارها از رسول خدا) صلی الله علیه و آله و سلم) شنیده بودند که ميفرمود:
“فاطمه، پاره ي تن من است؛ هر كس او را بيازارد مرا آزرده است. [1]
و سرنوشت ايذا كنندگان خدا و رسول( صلی الله علیه و آله و سلم) را هم قرآن با كمال صراحت مشخص كرده بود:
“آزار دهندگان خدا و رسول، ملعون دنيا و آخرتند و عذاب خواركننده اي در سر راه آن هاست[2].
آن روز كه رسول خدا( صلی الله علیه و آله و سلم )اين سخن را فرمود، براي مردم جاي تعجب بود كه مگر ممكن است كسي (يا كساني) فاطمه(سلام الله علیها) را بيازارد .اين گفتار رسول، يك اخبار غيبي بود و هم هشدار ميداد كه پس از من جريان ايذاي فاطمه (سلام الله علیها) پيش خواهد آمد و هم به مردم، آگاهي ميداد كه اگر روزي فاطمه(سلام الله علیها) ، با اين حرمتي كه نزد من و خدا دارد، در مقابل كساني ايستاد و اظهار خشم و نارضايي كرد، بدانيد كه آنها ملعون خدا و رسولند و اهليت حكومت بر مردم را ندارند.
و لذا پس از رحلت رسول اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم)، وقتي فاطمه (سلام الله علیها) ديد ظالمان تيشه به ريشه دين ميزنند و در حال پایهریزی بدعتی بزرگ در عالم اسلام هستند، مسئله جانشینی و وصایت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) را که انتخابی الهی و اعلام شده توسط پیامبر خدا بود، به انتخابی سیاسی بدل کرده اند و برای رسیدن به مقاصدشان از هیچ ظلمی هم فروگذار نمیکنند تا آنجا که نه تنها حرمت خانه اهل بیت اورا نگه نمیدارند، حتی فدک را که یادگار پیامبر بزرگوار (صلی الله علیه و آله و سلم) به ایشان بود به زور و برای مقاصد سیاسی خود غصب کردهاند، احساس كرد كه امروز، روز اظهار خشم و اعلام عدم رضايت از راه و رسم آنهاست و پدر او را براي چنين روزي ذخيره كرده تا به دفاع از حريم دين و ولايت برخيزد.
به همين جهت در موقعیت های مختلف نارضایتی و خشم خود را از اعمال آنان به صراحت اعلام کرد، از جمله در عیادت زنان مدینه به آنها گفت: “به خدا قسم صبح کرده ام درحالی که از دنیای شما منزجر و نسبت به مردانتان خشمگینم.” و نیز با قلبي اندوهبار و جسمي رنجور، به مسجد آمد و در مجمع عمومي مهاجر و انصار، سردمداران حكومت را به صحنه محاكمه علني كشيد و آن خطبه ي بسيار پرمحتوا و كوبنده را انشاء فرمود. در جایی از خطبه با خطابي توبيخآميز به گروه انصار از امت فرمود:
“اي گروه جوانمردان! اي بازوان توانمند ملّت و حاميان اسلام! اين چه چشم پوشي و ناديدهگرفتني است كه شما در حق من روا ميداريد؟ اين چه تغافلي است كه در برابر ستمي كه بر من وارد شده از خود نشان ميدهيد؟ آيا پدرم رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) نميفرمود: احترام هر كس را بايد در مورد فرزندانش هم نگاه داشت؟[3].
آری دردانه رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) آنگاه که آینده اسلام را در خطر میدید، با کلمات آتشین خود، خشم و آزردگی خویش را به صورت علنی از بدعتها و انحرافاتی که سردمداران حکومت در عالم اسلام پایهگذاری کرده بودند علیالخصوص در مسئله جانشینی و وصایت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)، به همگان اعلام کرد. باشد که مردم زمانه لختی به فکر فرو روند که آیا کسانی که موجب آزار خداوند، رسول او و یگانه دختر رسول اویند، شایستگی تکیه بر مسند پیامبر را دارند؟
(برگرفته از کتاب “زهرای بتول راز پنهان رسول”، تألیف “سید محمد ضیاءآبادی”)
پاورقیها:
برچسب خورده:آزار دردانه رسول_آزاردهندگان خدا و رسول_اهل بیت پیامبر خدا_حاميان اسلام_حضرت فاطمه زهرا_خطبهدردانه رسول
[1] السنن الكبرى ج 10 باب من قال: لا تجوز شهادة الوالد لولده، ص 201؛ كنز العمّال، ج 13، ص 96؛ نور الأبصار، ص52؛ ينابيع المودّة، ج 2، ص
[2] سوره احزاب، آیه 57
[3] دلائل الامامه، ص 109