«پست و مقام برای هدفی والا»
باسمه تعالی
علی بن یقطین، از دوستداران و شیعیان امام کاظم (علیه‌السلام) بود و هنگامی‌که دولت اموی از هم پاشید و حکومت عباسی تشکیل شد، با همسر و دو فرزندش به کوفه برگشت و با عباسی‌ها ارتباط خوبی برقرار کرد و به برخی از پست‌های مهم دولتی منصوب شد. در این مدت، پناهگاه شیعیان و کمک کار آنان بود و ناراحتی‌ها و مشکلات آنان را برطرف می‌کرد تا اینکه هارون الرشید، خلیفه عباسی، او را به وزارت خویش برگزید.
علی بن یقطین برای قبول پست وزارت در حکومت ظالم عباسی که دشمنی و عداوت جدی نسبت به اهل بیت و شیعیان ایشان داشتند، از امام کاظم (علیه‌السلام) کسب اجازه کرد و با اجازۀ امام (علیه‌السلام) این سمت را پذیرفت. امام او را مأمور کرد تا به کمک موقعیتی که دارد تا حد ممکن از شیعیان در شرایط خطیر آن زمانه، که در نهایت رنج و سختی بودند، دستگیری کند. علی بن یقطین هم در دوران وزارت خود مخفیانه نهایت خدمت و کمک و محبت را به شیعیان و دوستان امام کاظم (علیه‌السلام) می‌کرد.
تا اینکه پس از مدتی به امام (علیه‌السلام) نامه نوشت: “حوصله‌ام از کارهای سلطان (هارون الرشید) تنگ شده است. خدا مرا فدایت گرداند! اگر اجازه دهی از این کار کناره می‌گیرم. امام (علیه‌السلام) در پاسخ او فرمودند: “این کار را نکن! ما با تو انس داریم و برادران تو به سبب تو عزت دارند. شاید خداوند به وسیله تو کمبودی را جبران کند و یا به وسیلۀ تو شرّ مخالفین را از اولیای خود کم کند. ای علی! کفاره اعمال شما، نیکی به برادرانتان است. تو یک چیز را برای من ضمانت کن، من سه چیز را برای تو ضامن میشوم؛ تو برای من ضمانت کن که هر یک از دوستان ما را دیدی حاجتش را برآوری و او را گرامی بداری، و من برای تو ضامن میشوم که هرگز سقف زندان بر سرت سایه نیافکند و هرگز تیزی شمشیر به تو نرسد و هرگز فقر به خانه تو راه نیابد. ای علی! هر کس مؤمنی را شاد کند، اول خدا را خرسند و بعد پیامبر (صلی الله علیه و اله و سلم) را و بعد ما را خرسند نموده است[1]. و قلب علی ابن یقطین با این کلام امام آرام گرفت.
عبدالله بن یحیی کاهلی می گوید: “خدمت امام کاظم (علیه‌السلام) بودم که علی بن یقطین به سوی آن حضرت می‌آمد. امام رو به یارانش کرد و فرمود: “هر کس دوست دارد شخصی از اصحاب رسول خدا )صلی الله علیه و اله و سلم( را ببیند، به این شخصی که به سوی ما می‌آید، نگاه کند.” یکی از حاضران گفت: “پس او اهل بهشت است؟” امام (علیه‌السلام) فرمود: “گواهی می دهم که او از اهل بهشت است.””
آری ! بهشت، پاداش خدمت‌گذاران خالص است.
(برگرفته از کتاب سیره عملی اهل بیت علیهم السلام: حضرت امام موسی کاظم علیه السلام اثر سید کاظم ارفع)
پاورقی:
[1] بحار، ج 48، ص 136