« یک قلب و دو محبت، هرگز… »
از آنجا که فطرت هر انسان آگاه و بیدار دل، همواره او را به کمال طلبی و تکامل، رهنمون می‌گرداند و همچنین به روشنی می‌دانیم که کسب همه کمالات و زیباییها، در سایه تقرب به ذات الهی و آن کمال
از آنجا که فطرت هر انسان آگاه و بیدار دل، همواره او را به کمال طلبی و تکامل، رهنمون می‌گرداند و همچنین به روشنی می‌دانیم که کسب همه کمالات و زیباییها، در سایه تقرب به ذات الهی و آن کمال
ايمان به خدا آثار و لوازمی دارد و مسؤوليّتها و تعهداتي به دنبال مي آورد كه هركسی نمي تواند بدان ها جامه عمل بپوشاند و به آثار و لوازم آن عمل كند. از جمله این لوازم، مبارزه و جهاد در
در مورد دوران کودکی و نوجوانی زینب (علیها السلام) اطلاعات زیادی در دست نیست؛ ولى پس از گذشتن ده‌ها سال از این دوران، زینب از خانه بیرون مى آید و حادثه سرنوشت ساز کربلا، او را به ما نشان مى
زن در جهان بینی اسلامی از مقام و جایگاه حقیقی خود که مرتبه ای رفیع محسوب می شود، برخوردار است. بدون تردید یکی از امتیازات اسلام که آن را به بهترین نسخه ی زندگی بشر مبدّل ساخته، رویکرد آن به
پس از آنکه زینب (علیها السلام) به سن رشد رسید، خواستگاران بسیاری پیدا کرد که برخی از آنان از اشراف و روسای قبایل عرب بودند. آنان گمان داشتند بخاطر ثروتشان یا منصبی که در جامعه دارند می توانند به افتخار
در آن زمان که صدیقه کبری (علیها السلام) به این گوهر دریا عصمت و طهارت حامله بود حضرت ختمی مرتبت در مدینه نبود و به یکی از اسفار رهسپار بود، چون آن مظلومه از عالم رحم به عرصه وجود خرامید،
در آیه 82 سوره مائده آمده‌است: ” … و نزدیكترین مردم را از نظر دوستى با مؤمنان، كسانى خواهى یافت كه مىگویند: “ما نصرانى هستیم. این (دوستى) به آن جهت است كه برخى از آنان كشیشان و راهبانند و آنان
پرحرفی دارای آفات و اثرات نامطلوب متعددی است که در زندگی روزمره کمابيش اثرات آن را مشاهد می‌کنيم. یکی از تعاليم اخلاقی مشترک انبيای الهی، کم سخن گفتن و پرهيز از پرحرفی است. در مواعظ حضرت عيسی (عليه السلام) آمده
از پايه‌های اديان الهی توجه به آخرت و اين نکته است که سعادت انسان مرهون اعمال او در اين دنيا می‌باشد. در اين خصوص خداوند متعال مواعظی به حضرت عيسی (عليه السلام) فرمود: “ای عیسی! مرا نسبت به خود نزدیک
یکی از تعالیم مشترک میان همه ادیان الهی، پرهیزکاری و تلاش برای صیانت از روح در سایه اطاعت و بندگی است. هر بار پیامبری از جانب خدا به سوی بشر آمده، در کنار همه آموزههای خود، تأکید ویژهای بر رعایت
“…إنما المسيح عيسي ابن مريم رسول الله و کلمته ألقاها إلي مريم و روح منه…” مسيح، عيسي بن مريم فقط فرستاده خدا و كلمه (و مخلوق) او است، كه او را به مريم إلقا نمود و روحي (شايسته) از طرف
در کـتـاب امـالى[note]1- کتاب امالی شیخ صدوق (ره) – صفحه 331 و 332[/note]از امام صادق (علیه السلام) روایت شده که عیسى (علیه السلام) به اصحاب خود مى فرمود: “اى فـرزنـدان آدم! از دنـیـا بـه سـوى خـدا بـگـریـزیـد و دل هایتان
«سلام بر من؛ روزى که به دنیا آمدم و روزى که مى میرم و روزى که زنده مبعوث مى شوم.»[note]1.”والسلام علىّ یوم ولدت و یوم اموت و یوم ابعث حیاً” (سوره مریم، آیه 33)[/note] امام رضا (علیه السلام) مى فرماید:
دنیا و دنیا پرستی در نزد اهل آخرت آن قدر مذموم و ناپسند است که آنان در پندهای خود به اهل دنیا کوشیده اند با بیانات تکان دهنده خویش چنین افرادی را از خواب غفلت بیدار کنند. عیسی بن مریم
آیا تا به حال فکر کرده‌ای که در زندگی با چه کسانی دوست هستی و با چه کسانی نشست و برخاست می‌کنی و زندگی ات چه مقدار تحت تاثیر اعمال و رفتار آنهاست؟ حقیقت آن است که بدون دوستی ها،
روش تبليغى همه پیامبران الهی بر تواضع و فروتنى استوار گشته است؛ زیرا كسى كه مىخواهد پيامى، آن هم پيام پروردگار را به مردم برساند، بايد در مقابل مردم در نهايت درجه خضوع و فروتنی باشد. يعنى پرمدعايى نكند، اظهار
قرآن تاکید می‌کند که عیسی پیام آوری از جانب خدا است و انجیل در ردیف کتب تورات، زبور و قرآن است. لذا از مسلمانان می‌خواهد که به کتاب‌هایی که خدا به موسی و داود و عیسی و سایر انبیا فرو
از دیرباز در میان یهودیان کسانی در این آرزو بودند که قوم بنی اسرائیل استقلال سیاسی خود را باز یابد. لذا تورات که مسیحیان آن را “عهد عتیق” می نامند، از تاریخ قوم یهود و انتظار دور و دراز آنان برای
نام مادر مسیح، مریم دختر عمران بود. مادر مریم، وقتی او را حامله شد، نذر کرد فرزند در شکم خود را، بعد از به دنیا آمدن خادم مسجد (محرر) کند، و او در حالی این نذر را میکرد که میپنداشت
… سرانجام مریم در حالی که کودکش را در آغوش داشت از بیابان به آبادی بازگشت و به سراغ بستگان و اقوام خود آمد (فاتت به قومها تحمله). هنگامی که آنها کودکی نوزاد را در آغوش او دیدند، دهانشان از