مناسبت نامه

باسمه تعالی امام رضا (علیه السلام) در زمان ولایت‌عهدی از جانب مأمون بسيار تحت فشار و اذیت‌های گاه و بیگاه بودند. کار حضرت به جایی رسیده بود که دعا می فرمودند: “خدایا اگر گشایش من از وضعی که در آن

باسمه تعالی «دعبل خزاعى[1]»خود را به شهر مرو[2]رساند و بر امام رضا (علیه السلام) وارد شد. او با اشتیاقی زیاد به حضرت (علیه السلام) گفت: “ای پسر رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) من قصیده‌ای ساخته و

باسمه تعالی متأسفانه حکومت هایى که در طول تاریخ به نام اسلام سرکار آمدند، از قبیل بنى امیه، بنى عبّاس، عثمانیان در ترکیه و در روزگار کنونی وهابیان و گروه های تکفیری و سلفی، چهره اسلام را سیاه جلوه داده

باسمه تعالی ابو الصَلت هروى از یاران نزدیک امام رضا (علیه السلام) بود. او نقل می‌کند که روزی در نزد حضرت بودیم و آن حضرت چنین فرمود: خداوند عزوجل به یکى از انبیایش وحى فرمود که فردا صبح، اولین چیزى

باسمه تعالی اساس زندگی انسان بر “انس و معاشرت” نهاده شده است که دارای جاذبه و دافعه هایی مادی و معنوی است. زشت خویی، آزمندی، کینه توزی، بی عاطفگی، خشم و … از دافعه‌های معنوی و اخلاقی است که دیگران

“او در سخن گفتن با کسی درشتی نمی‌کرد و سخن کسی را پیش از این که به اتمام برسد، قطع نمی‌نمود. هرگز درخواست کسی را که قادر به انجام دادن آن بود، رد نکرد. هیچ وقت پاهای خود را در

باسمه تعالی محبت نسبت به اهل بیت (علیهم السلام) بدون شک از ارزشمندترین گوهرهایی است که شیعیان به داشتن آن افتخار می‌کنند. اما آیا صرف داشتن محبت، کافی است تا خود را شیعه و پیرو آنان بدانیم؟ با دقت در

باسمه تعالی آیه را بارها خوانده بود، اما مفهوم آن را به درستی نمی‌توانست دریابد. در ذهنش بارها آن را مرور کرد: “و هر کسى بر خدا توکل کند، خدا او را بس است[1].” به راستی منظور خدا از این

باسمه تعالی در کتابهاى تاریخى چنین می‌خوانیم که  مأمون در ابتدا به حضرت امام رضا (علیه السلام) پیشنهاد خلافت کرد، ولى امام این پیشنهاد را نپذیرفت. پس از آن، مأمون مقام ولیعهدى را به ایشان عرضه نمود، ولى باز هم

باسمه تعالی ابوقُرّه، از جمله محدثان اهل سنت و از روایان حدیث در عصر امام رضا (علیه السّلام) بود. صفوان بن یحیی، یكی از شاگردان امام رضا (علیه السّلام)، می گوید: ابوقرّه از من خواست تا او را به محضر

باسمه تعالی امام رضا (علیه السلام) می‌فرمایند: “دوست هر كس عقل او، و دشمنش جهل اوست[1].” روزی ابن سِکّیت – یکی از ادبای مشهور در زمان امام رضا (علیه السلام) – از ایشان سؤال کرد: “برای چه خداوند موسی ابن

باسمه تعالی مرحوم کلینی و برخی دیگر از بزرگان (رضوان اللّه تعالی علیهم) به نقل از یسع بن حمزه – که یکی از اصحاب حضرت علی بن موسی الرّضا (علیهما السلام) است – حکایت نماید: روزی از روزها، در مجلس

باسمه تعالی عبدالعزیز بن مسلم می‌گوید که ما به همراه امام رضا (علیه السلام) در مرو بودیم. در آغاز ورود، در مسجد جامع شهر جمع شدیم. حضار در مسجد موضوع امامت را مورد بحث قرار داده و اختلاف بسیار مردم

به راستی روز سختی است. روزی که کسی را به کسی کاری نیست… سخن از روز قیامت که می‌شود، قرآن آن ‌را بر اهل زمین و آسمان دشوار و گران می‌داند[1]. روزی که انسان (حتی) از برادر و مادر و

باسمه تعالی هنگامی که مأمون خلیفه عباسی، امام رضا (عليه السلام) را از مدينه به سمت ایران و شهر مرو فراخواند، مردم ایران در مسیر راه حضرت، در شهر نيشابور مجمع بزرگی برای دیدار ايشان ترتيب دادند. هنگامی که مرکب

باسمه تعالی باورهای ما به عنوان يک مسلمان چيست؟ آیا دین خود را به خوبی می‌شناسیم؟ در زمان حیات امام هشتم حضرت رضا (عليه السلام)، مأمون خلیفه وقت از ایشان درخواست كرد كه به‌ طور اجمال و خلاصه اسلام خالص

یکی از مهمترین دستورات اسلامی که بارها و بارها در آینه قرآن کریم و روایات اهل بیت (علیهم السلام) نسبت به به­ پا داشتن آن اهتمام ورزیده شده، نماز است. چه بسا بسیاری از تعابیری که در متون اسلامی در

امام، شئون و ویژگی­ های مختلفی دارد[note] 1- جهان و زندگی انسان تحت دو نظام مدیریت می شود: نظام تکوین و نظام تشریع. نظام تکوین، یعنی قوانین و نظام حاكم بر كل عالم و آدم كه ارتباطی به حوزه اختیاری

“احمد بن محمد بن ابی نصر” مانند بسیاری از افراد، مدت‌ها بود هر چه دعا می‌کرد، به خواسته اش نمی‌رسید. کم مانده بود به کلی از رحمت خدا مایوس شود. حس نگرانی و نا امیدی به سراغش آمده بود. لذا

مأمون، امام رضا (علیه السلام) را در معرض آزمون های مختلفی قرار داد تا شاید از طریق شکست در آنها، بر آن حضرت پیروز شود. یکی از مهمترین این آزمون ها، مناظرات علمی با علمای ادیان مختلف بود. او به