منش فروتنان
يکی از مشکلات رايج در عرصۀ اجتماع، بروز تکبّر و خودبزرگ‌بینی در برخی اقشار و مناصب اجتماعی است. منشأ اين تکبّر، چه مقام چندروزۀ دنيا، چه دارایی، چه زيبایی ظاهری، چه علم و چه قدرت باشد، نزد خداوند متعال ناپسند
يکی از مشکلات رايج در عرصۀ اجتماع، بروز تکبّر و خودبزرگ‌بینی در برخی اقشار و مناصب اجتماعی است. منشأ اين تکبّر، چه مقام چندروزۀ دنيا، چه دارایی، چه زيبایی ظاهری، چه علم و چه قدرت باشد، نزد خداوند متعال ناپسند
«سلام» در ميان همه‌ی شعارهايى كه افراد و ملت‌ها در برخورد با يكديگر ابراز می‌دارند، از “سلام” کلامی پرمعنىتر پیدا نمی‌شود. واقعا چه چیزی برتر از این است که دو نفر اعلام “سِلم” به یکدیگر می‌کنند و بگویند “سِلم” بر
«احتجاج قرآنی» آيات متعددی در قرآن كريم به شأن و جايگاه اهل بيت (عليهم السلام) اشاره می‌كند كه مكررا توسط پيامبر اكرم (صلی الله عليه و آله و سلم) در زمان حيات شان براي مردم تبيين شده بود و از
«سبط نبی» “حسینٌ منّی و أنا من حسین أحبّ الله من أحبّ حسیناً، حسینٌ سبطٌ من الاسباط[1] . حسین از من است و من هم از حسینم، هر كه حسین را دوست بدارد خداوند دوست او باد، حسین فرزندزاده‌ای است
«جشنی عجیب» پگاه روز سوّم شعبان سال سوّم هجرت، يكى از زيباترين سحرگاهان به شمار مىرود؛ چرا كه در اين روز، مولودى مبارك و بزرگ به بیت وحی قدم گذارد. به پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)
«مجوز گناه» طعم بسیاری از گناهان را چشیده بود اما هنوز به دنبال راهی بود تا خود را از میانه این گرداب عاقبت سوز رهایی بخشد. دست تقدیر او را به محضر سلاله پیامبر رحمت (صلی الله علیه و آله
« پاسخهایی حکیمانه » یحیى بن نعمان گوید: “در محضر امام حسین (علیه السلام) شرفیاب بودم، عربى نقابدار با چهرهاى تیره رنگ وارد شد و سلام کرد. امام (علیه السلام) سلام او را پاسخ داد. آن مرد گفت: “اى فرزند
«احسان به میزان معرفت» عربی بادیه نشین نزد امام حسین (علیه السلام) آمد و عرض کرد: “یابن رسول اللّه ! قرض بزرگی بر گردن من است و از پرداخت آن عاجزم. به خود گفتم از کریم ترین افراد درخواست کمک
«باران مهربانی» هنوز از بیابان به شهر مدینه وارد نشده بود که از اهالی شهر می‌پرسید: “کریم ترین” مردمان این شهر کیست؟ و خانه اش کجاست؟ همه مردم او را به سوی امام حسین (علیه السلام) راهنمایی کردند. اعرابی، امام(علیه
“بزرگ؛ اما فروتن” “بعد دیگر شخصیت حسین (علیه السلام) که مرا شیفته خود کرده، تواضع ایشان در کنار روح انقلابی است. این دو خصیصه [غالبا] نمی‌تواند در یک شخص جمع شود. تواضع از صفات و ویژگی‌های برگزیدگان خداست. او در
«جایگاه معلم قرآن» عبد الرحمن سُلـّمی در مدینه معلم قرآن بود و به کودکان قرآن می‌آموخت. امام حسین (علیه السلام) یکی از فرزندان خویش را پیش او فرستاد تا قرآن بیاموزد[1].معلم، قرائت سوره حمد را به کودک آموخت. هنگامی که
«محکی برای تعادل» حسن و حسین (علیهما السلام) وارث کمالات علمی، روحی، اخلاقی و جسمی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) بودند. [1]مردم در سیما و رفتار و روش آنها پیغمبر را می دیدند و عظمت و
« قدمگاه ملائك » طبق نقل تاریخ و روایات اهل بیت(علیهم السلام)، همه ی ائمه شیعه، پایان حیات دنیایی شان با شهادت بوده است[1] بنابر این، با توجه به اینکه قرآن کریم شهیدان را زنده معرفی می کند و مسلمانان
« وارث گنجينه نبوي » از بزرگان آن طايفه بود و مانند ساير همفکران خود، دشمني علي (عليه السلام) و فرزندانش را در دل داشت و حتي به آن مباهات هم مي کرد. اين گروه بعد ها به “خوارج”، به
« عفو حسینی » عُصام بن مصطَلَق گوید: (در سفری) وارد مدینه شدم، حسین بن علی (علیه السلام) را دیدم، از سیمای خوش و قیافه جذاب او خوشم آمد، و آن کینه‌ای که سینه‌ام از پدر او پنهان داشت، حسد
« ریحانه نبی » یکی از زیباترین و برجسته‌ترین نکات زندگی امام حسین، توجه شدید و علاقه بی‌نظیر پیامبر اکرم به ایشان و برادر بزرگوارش امام حسن (علیه السلام) است این نکته آن چنان آشکار و نمایان بود که صفات