پیامبر

بلندترین درجات جود و سخاوت، ایثار است. ایثار از شعارها و پرچم‌های رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) بود؛ تا جایی که خداوند سبحان در قرآن کریم در ستایش اهل ایمان می‌فرماید: “…هرچند خود بدان نیاز مبرمی

آدمی چون در راه دفاع از رسالت، در شعاع شخصیت و رفتار پیشوایش قرار گرفت و در او آمیخت و از او دفاع کرد و در احترام به او و اخلاص در برابرش کوشید، تبدیل به “شایسته ترین الگو برای

وقتی عباس تنهایی امام حسین (علیه السلام) را دید، نزد برادرش رفت و عرض کرد: “برادر جان اجازه میدان می دهی؟” در این هنگام امام حسین (علیه السلام) گریه شدیدی نمود و سپس فرمود: “برادرم تو علمدار سپاه من و

تجربه و تحقیق ثابت کرده است که در ایجاد و ساختن شخصیت کودک، مادر نقش غیرقابل انکاری را داراست. مادر از هر جهت به کودک نزدیک است. نخستین زمزمه‌ها و سرودها و ابراز احساس ها، از سوی او بر کودک

سال‌ها از شهادت جانگداز دختر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)، حضرت زهرا (علیها السلام) می‌گذشت. اما با گذشت بیش از ده سال از آن داغ جانسوز، هنوز هم غم فراق زهرا (علیها السلام) در دل علی

“سلام بر ابوالفضل العباس، که جان خود را در راه برادرش فدا نمود، از امروز خود برای فردای قیامت توشه ساخت، پاسدار حسین (علیه السلام)بود، در اجرای فرمانش برای سیراب سازی خاندانش کوشید و در این راه دو دستش قطع