” به چه می نازیم ! … “
” به چه می نازیم ! … “ اگر تاريخ سراسر عبرت جهان را بررسى كنیم و درباره سرنوشت فرعون ها، نمرودها، كسراها، خاقانها و قيصرها و سرانجام كار هريك كمى مطالعه كنیم، متوجه می شویم پيروزى هاى زودگذر جهان
” به چه می نازیم ! … “ اگر تاريخ سراسر عبرت جهان را بررسى كنیم و درباره سرنوشت فرعون ها، نمرودها، كسراها، خاقانها و قيصرها و سرانجام كار هريك كمى مطالعه كنیم، متوجه می شویم پيروزى هاى زودگذر جهان
« به عمل کار برآید … » و ابلیس قسم یاد کرد که نوادگان آدم را از راه راست منحرف نماید… آری! شیطان این دشمن کینه توز انسان، با کمال صراحت در مقام اظهار تصمیم خود برای گمراه نمودن آدمیان
« جور دیگر باید دید » هر عملی به هر اندازه هم در نظر انسان کوچک و کم اهمیت جلوه کند، ممکن است نردبانی بلند برای رسیدن به رضای خداوند شود، و همان شخصی که توجه ما را به خود
امام صادق (علیه السلام) از پدرش، امام محمدباقر (علیه السلام) نقل کرد که آن حضرت فرمود: روزی بر جابر بن عبدالله انصاری وارد شدم و بر او سلام کردم. جابر جواب سلام مرا داد و پس از آن پرسید: تو
« میراثی عظیم » با نگاهی کوتاه به کتب فقهی و تفسیری شیعه، به خوبی می‌توان دریافت که بخش زیادی از روایات فقهی، اخلاقی و تفسیری شیعه از امام باقر (علیه السلام) نقل شده است. همچنین در زمینه اخلاقیات، جملات
قسمتي از وصايا و سفارشات امام محمد باقر (عليه السلام ) به جابر جعفي (از اصحاب حضرت ) : و تو را به پنج چيز توصيه مي کنم: اگر بر تو ستم شد ، ستم روا مدار و اگر به
« سرچشمه علوم الهی » عبداللَّه بن نافع بن ازرق یکی از سران فرقه خوارج بود که جزو سرسخترین دشمنان حضرت علی و خاندان وی (علیهم السلام) به شمار میرفت. وی میگفت: اگر بدانم در زمین کسی هست که با
«مراقبت از خویشتن خویش» یکی از برنامه‌های تربیتی امام سجاد (علیه السلام) بعد از واقعه‌ی عاشورا، کوشش جهت تربیت اخلاقی شیعیان بود؛ از جمله (توصیه به) حفظ و مراقبت از رفتار، گفتار و شنیدار که نقش بسزایی در تربیت انسانی
«در قلب مردم …» امام چهارم، حضرت علی بن الحسين (عليهما السلام) بعد از شهادت پدر گراميشان و در دوران خفقان بنی اميه به مقام امامت نايل شدند. دوران امامت ايشان همزمان با حکومت ظالمانه 9 خليفه اموی بوده و
«سرگذشت صحیفه سجادیه » متوكل بن هارون که از یاران امام باقر و امام صادق(علیهما السلام) است، نقل مي كند در ديداري كه هنگام بازگشت از سفر حج با يحيي بن زيد (نوه امام سجاد(علیه السلام)) داشتم، او را از
« در عفو لذتی است که در انتقام نیست … » شخصی از خویشاوندان امام سجاد (علیه السلام) نزد ایشان آمد و آن حضرت را مخاطب قرار داد و به ایشان دشنام داد؛ ولی امام سجاد (علیه السلام) پاسخ او
«درد دل با او» دعا و درخواست حوایج از خدا، منحصر به الفاظی نیست که از لسان مبارک پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و اهل بیت (علیهم السلام) بیان شده باشد. لذا انسان در مقام دعا
راوی گفت: “به خدا سوگند نديدم مردى را كه فرزندان و اهل بيت و يارانش كشته شده‌اند و بار اين همه دردها و رنج‌ها را به دوش كشيده‌است؛ اما اين‌گونه دليرانه در صحنه نبرد ابراز شجاعت و رشادت كند. تا
بسیاری از شهدای کربلا به میدان جنگ وارد شده و به پیکار با دشمن پرداختند. یا لااقل توانستند در برابر دشمنان هر چند اندک هم که شده، از خود دفاع نمایند و سپس به شهادت برسند. به عنوان نمونه، عبدالله
امام‌حسين (علیه السلام) هرگز تحت تأثير خشم و غضب، كاري را انجام نداد و هیچ گاه از ميانهروي و کرامت به قدر چشم برهم‌زدني فاصله نگرفت. يكي از نمايش‌هاي حُسن خلق و كَرَم آن حضرت – كه نشان ميدهد آن امام‌شهيد در
رسم قدرشناسی و قدردانی رسم حسینی است. این فضیلت اوست كه خوبان را بنـوازد، خـوبیهـا را بسـتاید و عمل عاشقانه وصادقانه را ارج بگذارد. در میدانی كه عطش، جرعه جرعه رمـق‌هـا را نوشـیده، این حسین (علیه السلام) است كه با
«آیا خلیفه و جانشین شما نزد شما مقرب تر است یا فرستاده ی (خدا برای) شما؟»(1) این سخن، سخن”حَجّاج” -استاندار خونخوار کوفه- در زمان خلافت “عبد الملک”(پنجمین خلیفه بنی امیه) است! مقصود حجاج از این جمله، آن بود که پیامبر اکرم (صلی
« سجده‌ای بر خاک، پروازی تا منتهای افلاک … » ابن ابی الحدید در وصف امام حسین (علیه السلام) این گونه می‌گوید: “سرور امتناع کنندگان، که به مردم جوانمردی را تعلیم داد و برگزیدن مرگ زیر سایه شمشیرها بر
«احتجاج قرآنی» آيات متعددی در قرآن كريم به شأن و جايگاه اهل بيت (عليهم السلام) اشاره می‌كند كه مكررا توسط پيامبر اكرم (صلی الله عليه و آله و سلم) در زمان حيات شان براي مردم تبيين شده بود و از
«باران مهربانی» هنوز از بیابان به شهر مدینه وارد نشده بود که از اهالی شهر می‌پرسید: “کریم ترین” مردمان این شهر کیست؟ و خانه اش کجاست؟ همه مردم او را به سوی امام حسین (علیه السلام) راهنمایی کردند. اعرابی، امام(علیه