به مناسبت اهانت به پيامبر اكرم و حرم مطهر عسكريين
” خداوندا! از فقدان پيامبرمان و از غيبت سرپرست و اماممان و از فزوني دشمنانمان . . . و از شدت فتنه هاي رويارويمان به درگاهت شِكوه مي كنيم . . .” ( فرازي از دعاي افتتاح ) خبر اول
” خداوندا! از فقدان پيامبرمان و از غيبت سرپرست و اماممان و از فزوني دشمنانمان . . . و از شدت فتنه هاي رويارويمان به درگاهت شِكوه مي كنيم . . .” ( فرازي از دعاي افتتاح ) خبر اول
” من در میان پیشینیان وگذشتگان از تو نرم لهجه تر و از نظر ارائه دلیل، نیرومندتر نیافته ام.” (بخشی از مکاتبه شیخ سلیم خطاب به علّامه شرف الدین) علامه سید عبد الحسین شرف الدین، یکی از عالمان بزرگ مکتب
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) از هر فرصت و موقعیتی بهره جسته و از آن برای هدایت و ارشاد مردم استفاده می نمود. خصوصا بعد از مبعوث شدن به پیامبری که وظیفه ای سنگین از جانب
یکی از نکات روشن زندگی رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)، این است که آن حضرت درس ناخوانده و مکتب نادیده بود و نزد هیچ معلمی نیاموخته و با هیچ نوشته و دفتر و کتابی آشنایی نداشت.
بعد از فتح مکه در سال هشتم هجری، مکه جزء بلاد اسلامی قرار گرفت، ولی مشرکان همچنان در مکه بودند و به آیین خوشان عمل می‌کردند. حتی در موسم حج نیز هر دو گروه مسلمان و مشرک، مناسک را طبق
ماه مبارك رمضان، ماه مبارزه با نفس و تعدیل خواسته ها سپری شده است و اینك فرصت برگزاری مراسم عیدی بزرگ و پرفضیلت است. این عید، عید اسلامی “فطر” است كه خدا آن را برای همه مسلمانان قرار داده و
«رفاقتی که گسست…» شاید کسى گمان نمىکرد که آن دوستى گسسته شود و آن دو که معمولا همراه یکدیگر بودند، روزى از هم جدا شوند. مردم یکى از آن‌ها را بیش از آن اندازه که به نام اصلیش بشناسند، به