« احسان به دشمن » در شهر مدینه مردی گمنام و فرومایه به سر میبرد که با امام کاظم (علیه السلام) دشمنی شدید و کینه قلبی دیرینهای داشت. حکومت وقت و ایادی او نیز وی را تحریک و از عملیات
خداوند هیچ بند های را برای عهده دار شدن مقام امامت بر نمی گزیند و او را حجّت آشکار خویش بر آفریدگانش قرار نمیدهد، مگر آنکه خصلتهای پسندیده در وجود او به کمال رسیده باشد و تمام گفتار و کردارش،