پاسخی کوتاه به شبهه‌ای رایج
شیعیان بعضاً متّهم به شرک می‌شوند، متّهم به اینکه آنان حوائج خود را به جای اينكه از خداوند خالق بخواهند، از مخلوق می‌خواهند! مثلاً به جای اينكه به خدا بگويند: “ای برطرف‌کننده غم و اندوه!”، آن را خطاب به حضرت
شیعیان بعضاً متّهم به شرک می‌شوند، متّهم به اینکه آنان حوائج خود را به جای اينكه از خداوند خالق بخواهند، از مخلوق می‌خواهند! مثلاً به جای اينكه به خدا بگويند: “ای برطرف‌کننده غم و اندوه!”، آن را خطاب به حضرت
ارتباط خویشاوندی با نیکان و شایستگان، به ویژه اگر با پیامبر و آل پیامبر (علیهم السلام) باشد، از ارزشهاى مقبول همگان است. البته ارزش خویشاوندی با اهل بیت (علیهم السلام)، زمانى است که دارندهایش از آن بهره گیرد؛ وگرنه یک
خلیفه دوم در بستر مرگ افتاده بود و هنوز تکلیف جانشین بعد از خویش را مشخص نکرده بود. اطرافیان نگران و مضطرب در تکاپو بودند که تا خلیفه زنده است، جانشین خویش را تعیین کند و امت اسلامی را بدون
مفهوم ولایت با مصادر و معانی عرفی در تمامی جوامع وجود دارد. به عبارت دیگر این موضوع در تمامی جوامع هست که کسی حق خاصی بر دیگری داشته باشد و به واسطه این حق، مسئولیتی بر عهده او قرار بگیرد.
گاهی برخی سؤال ها چنان ذهنمان را مشغول می‌کند که تا پاسخش را نیابیم، آرام نمی‌گیریم. پرسش هایی از این دست: چرا شیعه این قدر به امامت بها می‌دهد و آن را مهم جلوه می‌دهد؟ آیا اعتقاد به امام، آن
« به دنبال نشانه » شناسائی خلیفه خدا بر روی زمین و یاری جستن از او در فراز و نشیب های مختلف زندگی، یکی از مهم ترین اصول فکری و عملی شیعه است. لذا در طول تاریخ همواره این دغدغه
اگر بخواهیم به شناختی مبتنی بر حقیقت نسبت به شیعه دست پیدا کنیم، پیش از هر چیز لازم و واجب است تا اسلام را نيکو بشناسیم و سپس تشیع را بر اساس آن تعریف نماییم. اسلام، ایمان داشتن به الوهیت،