برچسب: سید الشهدا امام حسین

مغیره‌بن‌شعبه، والی منصوب معاویه در بصره بود. در زمانی‌که معاویه برای محکم‌کردن جانشینی پسرش، یزید، تلاش می‌کرد، مغیره‌بن‌شعبه برای تثبیت حکومت خود در بصره همراه

راوی گفت: “به خدا سوگند ندیدم مردى را که فرزندان و اهل بیت و یارانش کشته شده‌اند و بار این همه دردها و رنج‌ها را

شواهد متعددی در گفتار و رفتار امام حسین (علیه السلام) نشان می‌دهد که ایشان از شهادت خود و اسارت اهل‌بیت خویش خبر داشت، و با

“در جنگ صفّین در لشکر امیرالمؤمنین (علیه السّلام) و در گروه عمّار یاسر[note]1- عمار یاسر، صحابی بزرگ پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و

بسیاری از شهدای کربلا به میدان جنگ وارد شده و به پیکار با دشمن پرداختند. یا لااقل توانستند در برابر دشمنان هر چند اندک هم

“تصمیم حُر یک تصمیم ناگهانی نبوده، بلکه مثل نهالی بوده که سال‌ها جوانه زده و رشد کرده…” (استفان فریدریش شفر) در هر نهضتی علاوه بر

هر سال میلیون‌ها نفر از سرتاسر جهان در چهلمین روز شهادت امام حسین (علیه السلام) به زیارت مزار او در کربلا می‌شتابند. پس از شهادت

عاشورا حادثه ای نبود که در یک نیم روز در سال 61 هجری اتفاق بیفتد و از قبل و بعد خود جدا باشد. هم ریشه

امام‌حسین‌‌ (علیه السلام) هرگز تحت‌ تأثیر خشم و غضب، کاری را انجام نداد و هیچ گاه از میانه‏‌روی و کرامت به ‌قدر چشم برهم‌زدنی فاصله نگرفت. یکی

در حادثه کربلا، یکى از رسالت‌هاى بازماندگان حادثه، افشاگرى علیه دشمن و ضربه زدن به رژیم اموى بود از طریق تبیین آنچه در کربلا گذشت.

رسم قدرشناسی و قدردانی رسم حسینی است. این فضیلت اوست که خوبان را بنـوازد، خـوبی­هـا را بسـتاید و عمل عاشقانه وصادقانه را ارج بگذارد. در

امام حسین (علیه السلام) می فرمایند: “… من از سر شادى و سرمستى و تباهکارى و ستمگرى قیام نکردم، بلکه براى اصلاح در امت جدم

“جابر بن عبدالله انصاری”[note]1- جابر بن عبدالله انصاری یکی از یاران و صحابه پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) بود. که از روز نخست،

“ابن ابی الحدید”[note]1- فخرالدین ابوحامد عبدالحمید بن ابوالحدید، معروف به ابن ابی الحدید، ادیب، متکلم، مورخ، شاعر و فقیه شافعی و اصولی معتزلی و از

زیارت ناحیه مقدسه، یکى از زیارت­های مشهور امام حسین (علیه السلام) است که منسوب به امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) می­باشد و آموزه

اربعین امام حسین (علیه السلام) از راه می‌رسد و سببی می‌شود تا بسیاری از مردم متحیرانه، نگاه تعجب به این حماسه بدوزند. براستی چرا حماسه امام حسین (علیه

در روز تاسوعا، محاصرۀ سپاه شام بر امام حسین (علیه السلام) و اصحابش به نهایت خود رسید و آنان به قصد جنگ آماده شدند. عباس

خنده و گریه، شادى و غم، شکست و پیروزى و یک قدم بالاتر، زندگى و مرگ، قابل تفسیر نخواهد بود؛ مگر این که بدانیم که

هر سال بسیاری از مسلمانان در سراسر جهان فداکاری بزرگ حسین بن علی (علیه السلام)، قهرمان نبرد کربلا در سال ۶۸۰ پس از میلاد، را

بامداد روز عاشورا، سید الشهدا (علیه السلام( یاران خویش را که سى و دو سواره و چهل تن پیاده بودند، سازمان داد. “زهیر” را بر