« در عفو لذتی است که در انتقام نیست … »
شخصی از خویشاوندان امام سجاد (علیه‌السلام) به ایشان دشنام داد. امام سکوت کرد و سپس همراه یاران به خانه او رفت. در راه، آیه عفو و فروبردن خشم را خواند. امام، به جای مقابله‌به‌مثل، با بزرگواری از خطای او گذشت و حسن رفتار خود را نشان داد.