“راضی به رضای دوست”
در فرهنگ قرآن و عترت، هر عمل نیک پاداشی معین دارد، اما صبر و استقامت، پاداشی بیحد و حصر خواهد داشت که تنها خداوند از میزان آن آگاه است. پیشوایان دین نهتنها در برابر سختیها صبر میکردند، بلکه همواره شاکر و راضی به تقدیر الهی بودند.