دسته‌بندی: ولادت سیدالشهداء، امام حسین (علیه السلام)

در میان همه‌ی شعارهایى که افراد و ملت‌ها در برخورد با یکدیگر ابراز می‌دارند، از “سلام” کلامی پرمعنى‏تر پیدا نمی‌شود. واقعا چه چیزی برتر از

آیات متعددی در قرآن کریم به شأن و جایگاه اهل بیت (علیهم السلام) اشاره می‌کند که مکررا توسط پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله

“حسینٌ منّی و أنا من حسین أحبّ الله من أحبّ حسیناً، حسینٌ سبطٌ من الاسباط”[note]1- کتب اهل تسنن: سنن ابن ماجه، ج1،ص 51، ح:144؛ سنن

پگاه روز سوّم شعبان سال سوّم هجرت، یکى از زیباترین سحرگاهان به شمار مى‏رود؛ چرا که در این روز، مولودى مبارک و بزرگ به بیت

طعم بسیاری از گناهان را چشیده بود اما هنوز به دنبال راهی بود تا خود را از میانه این گرداب عاقبت سوز رهایی بخشد. دست

یحیى بن نعمان گوید: “در محضر امام حسین (علیه السلام) شرفیاب بودم، عربى نقابدار با چهره‏اى تیره رنگ وارد شد و سلام کرد. امام (علیه

عربی بادیه نشین نزد امام حسین (علیه السلام) آمد و عرض کرد: “یابن رسول اللّه ! قرض بزرگی بر گردن من است و از پرداخت

هنوز از بیابان به شهر مدینه وارد نشده بود که از اهالی شهر می‌پرسید: “کریم ترین” مردمان این شهر کیست؟ و خانه اش کجاست؟ همه

“بعد دیگر شخصیت حسین (علیه السلام) که مرا شیفته خود کرده، تواضع ایشان در کنار روح انقلابی است. این دو خصیصه [غالبا] نمی‌تواند در یک

عبد الرحمن سُلـّمی در مدینه معلم قرآن بود و به کودکان قرآن می‌آموخت. امام حسین (علیه السلام) یکی از فرزندان خویش را پیش او فرستاد

حسن و حسین (علیهما السلام) وارث کمالات علمی، روحی، اخلاقی و جسمی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) بودند.[note]1.در میان منابع اهل

طبق نقل تاریخ و روایات اهل بیت(علیهم السلام)، همه ی ائمه شیعه، پایان حیات دنیایی شان با شهادت بوده است.[note]1-قال  الإمام علی بن موسی الرضا(علیه

از بزرگان آن طایفه بود و مانند سایر همفکران خود، دشمنی علی (علیه السلام) و فرزندانش را در دل داشت و حتی به آن مباهات

عُصام بن مصطَلَق گوید: (در سفری) وارد مدینه شدم، حسین بن علی (علیه السلام) را دیدم، از سیمای خوش و قیافه جذاب او خوشم آمد،

یکی از زیباترین و برجسته‌ترین نکات زندگی امام حسین، توجه شدید و علاقه بی‌نظیر پیامبر اکرم به ایشان و برادر بزرگوارش امام حسن (علیه السلام)