
«زندگی برای همیشه»
باسمه تعالی زندگى تنها نفس کشیدن و زندهبودن نیست و در محدودۀ “دنیا” هم خلاصه نمىشود. به راستی، حیات ابدى، سعادت، عزت و شخصیت حقیقی
باسمه تعالی زندگى تنها نفس کشیدن و زندهبودن نیست و در محدودۀ “دنیا” هم خلاصه نمىشود. به راستی، حیات ابدى، سعادت، عزت و شخصیت حقیقی
باسمه تعالی در روز عاشورا، وقتى که حضرت ابوالفضل (علیه السلام) شهید شد و سیدالشهدا (علیه السلام) از کنار بدن پارهپاره برادرش برخاست، نگاهى به
یکی از مشکلات رایج در عرصۀ اجتماع، بروز تکبّر و خودبزرگبینی در برخی اقشار و مناصب اجتماعی است. منشأ این تکبّر، چه مقام چندروزۀ دنیا،
مغیرهبنشعبه، والی منصوب معاویه در بصره بود. در زمانیکه معاویه برای محکمکردن جانشینی پسرش، یزید، تلاش میکرد، مغیرهبنشعبه برای تثبیت حکومت خود در بصره همراه
راوی گفت: “به خدا سوگند ندیدم مردى را که فرزندان و اهل بیت و یارانش کشته شدهاند و بار این همه دردها و رنجها را
شواهد متعددی در گفتار و رفتار امام حسین (علیه السلام) نشان میدهد که ایشان از شهادت خود و اسارت اهلبیت خویش خبر داشت، و با
“در جنگ صفّین در لشکر امیرالمؤمنین (علیه السّلام) و در گروه عمّار یاسر[note]1- عمار یاسر، صحابی بزرگ پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و
بسیاری از شهدای کربلا به میدان جنگ وارد شده و به پیکار با دشمن پرداختند. یا لااقل توانستند در برابر دشمنان هر چند اندک هم
“تصمیم حُر یک تصمیم ناگهانی نبوده، بلکه مثل نهالی بوده که سالها جوانه زده و رشد کرده…” (استفان فریدریش شفر) در هر نهضتی علاوه بر
هر سال میلیونها نفر از سرتاسر جهان در چهلمین روز شهادت امام حسین (علیه السلام) به زیارت مزار او در کربلا میشتابند. پس از شهادت
عاشورا حادثه ای نبود که در یک نیم روز در سال 61 هجری اتفاق بیفتد و از قبل و بعد خود جدا باشد. هم ریشه
امامحسین (علیه السلام) هرگز تحت تأثیر خشم و غضب، کاری را انجام نداد و هیچ گاه از میانهروی و کرامت به قدر چشم برهمزدنی فاصله نگرفت. یکی
در حادثه کربلا، یکى از رسالتهاى بازماندگان حادثه، افشاگرى علیه دشمن و ضربه زدن به رژیم اموى بود از طریق تبیین آنچه در کربلا گذشت.
رسم قدرشناسی و قدردانی رسم حسینی است. این فضیلت اوست که خوبان را بنـوازد، خـوبیهـا را بسـتاید و عمل عاشقانه وصادقانه را ارج بگذارد. در
امام حسین (علیه السلام) می فرمایند: “… من از سر شادى و سرمستى و تباهکارى و ستمگرى قیام نکردم، بلکه براى اصلاح در امت جدم
“جابر بن عبدالله انصاری”[note]1- جابر بن عبدالله انصاری یکی از یاران و صحابه پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) بود. که از روز نخست،
“ابن ابی الحدید”[note]1- فخرالدین ابوحامد عبدالحمید بن ابوالحدید، معروف به ابن ابی الحدید، ادیب، متکلم، مورخ، شاعر و فقیه شافعی و اصولی معتزلی و از
زیارت ناحیه مقدسه، یکى از زیارتهای مشهور امام حسین (علیه السلام) است که منسوب به امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) میباشد و آموزه
اربعین امام حسین (علیه السلام) از راه میرسد و سببی میشود تا بسیاری از مردم متحیرانه، نگاه تعجب به این حماسه بدوزند. براستی چرا حماسه امام حسین (علیه
در روز تاسوعا، محاصرۀ سپاه شام بر امام حسین (علیه السلام) و اصحابش به نهایت خود رسید و آنان به قصد جنگ آماده شدند. عباس