
«کشتزار دنیا»
اصولا این دنیا، دنیای پرورش است و همۀ انسانها در حال پرورش یافتن هستند. جالب این است که گویی دنیا یک محیط مساعد کشاورزی است
اصولا این دنیا، دنیای پرورش است و همۀ انسانها در حال پرورش یافتن هستند. جالب این است که گویی دنیا یک محیط مساعد کشاورزی است
دوران امام یازدهم، یکی از دورانهایی بود که افکار گوناگون از هر سو، وارد جامعه اسلامی میشد و در این بین، برخی افکار انحرافی و
اگر انسان پیش از آن که شروع به سخن گفتن کند، در محتوا و انگیزه و نتیجه سخنان خود کمى فکر کند، از بسیاری پیشامدهای
امام حسن عسکری (علیه السلام) میفرمایند: “هر کس برادرش را در نهان موعظه کند، او را آراسته است و هر که او را آشکارا و
“هر کس بمیرد در حالى که امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلی از دنیا رفته است.”[note]1- قال رسول الله (صلی الله علیه و آله
“بدترین افراد، بندهای است که دو رو و دو زبان باشد …”[note]1ـ قال الإمام حسن بن علی العسکری(علیه السلام): “بئس العبد، عبد یکون ذا وجهین
«ای روح الله! آمده ام که ملکه، فرزند وصی تو شمعون را برای این فرزندم خواستگاری نمایم»[note]1- کلام رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و
حتما تا کنون برای شما هم اتفاق افتاده است که با جملات و عبارتی مواجه شوید که معانی متعددی از آن فهمیده میشود. تصور کنید
امام حسن عسکری (علیه السلام) میفرمایند: “برترین مردم در نزد خدا، کسی است که نسبت به حقوق برادرانش آشناتر و در ادای آن حقوق کوشاتر
همه ما کمابیش در زندگی روزمره ی مان با افرادی مواجه شده ایم که خود را منتسب به اهل بیت (علیهم السلام) و از شیعیان
ابو هاشم جعفری از اصحاب امام حسن عسکری (علیه السلام) می گوید: از آن حضرت شنیدم که فرمودند: “از گناهانی که آمرزیده نمی شود، سخن
روزی امام حسن عسگری (علیه السلام) شخصی را نزد بختیشوع، یکی از پزشکان بزرگ آن روزگار فرستاد و از او خواست تا یکی از شاگردان
گروه بر حقی را در نظر بگیرید که علیرغم حقانیتشان از سوی حکومت و سایر گروههای مختلف اجتماعی و عقیدتی تحت فشار هستند. حکومت گاه
نقل شده است که امام حسن عسکری (علیه السلام) در نامهای گهربار برای ابن بابویه[note]1-علی بن بابویه قمی، پدر شیخ صدوق.[/note] رحمه الله علیه که
امام حسن عسکری (علیه السلام) در سال 232 هجری در مدینه چشم به جهان گشودند. ایشان مانند دیگر ائمه (علیهم السلام) تحت ظلم و جور
امام حسن عسکری (علیه السلام) فرمودند: شدیدتر از یتیمی یتیمی که از پدرش جدا شده، یتیمی یتیمی است که از امام خویش جدا گشته است