« او امتحان شد … »

من لا صبر له لا ایمان له

هنگامیکه حضرت ابراهیم(علیه السلام)خواست تا حضرت اسماعیل(علیه السلام)را برای قربانی کردن با خود ببرد، بههاجر، مادر او، فرمود: فرزندمان را آراسته کن تا او را به مهمانی دوستببرم.

اماحضرت ابراهیم(علیه السلام)به امر الهی دست از ذبح فرزند خودکشید و او را به خانه برگرداند. در این هنگامهاجر با دیدن گلوی فرزند خود که از اثر کارد، قرمز شده بود نتوانست تحمل کند؛از حال رفت و بر زمین افتاد…

صبر،یکی از مهمترین صفات پسندیده، است؛ تا آنجا که برخی از بزرگان در مورد آن گفته‌اندکه هر کس به هر درجه و مقامی رسید، به واسطه صبر بود و هر کسی دست از دامان صبربرداشت، از کمالات محروم ماند. اهمیت صبر تا بدان جاست که در روایات آمدهاست:

“صبر، نصف ایمان است”

ودر روایت دیگری آمده است:

“رابطه صبر نسبت به ایمان مانند رابطه سر است به بدن”

ودر احادیث قدسی آمده است:

“ای عیسی متخلق به اخلاق من شو و از اخلاق من صبر است”

همانگونه که از این روایات و سایر آیات و روایات برمی‌آید، صابران اجر و ثواب بسیاری دارندو این امتیازات برای همه صابران قرار داده شده است؛ ولی ممکن است بعضی از صابران به خاطر مقدار و کیفیت صبر، اجر و ثواب بیشتری بدست بیاورند. اما در میان صابران،حضرت زینب(سلام الله علیها)جایگاه ویژه ای دارند…

روز،روز عاشوراست و میدان جنگ، صحنه‌ی کربلاست. زمانِ زیادی دشمن و کمی یاران. دشمنلحظه به لحظه بر فشار خود می‌افزاید و یاران نفر به نفر به شهادت می‌رسند. حضرتزینب(سلام الله علیها)دست فرزند خود را در دست می‌گیرد. فرزندی کههمانند اسماعیل در زمان خود می‌باشد. زینب به حضور برادر می‌آید و از برادر می‌خواهد تا فرزندش را روانه میدان جنگ نماید و سراپای وجودش می‌گوید که اگر جهاد برزنان قرار داده شده بود، هر آینه هزاران هزار جان نثار جانان می‌نمودم.

انسان در تعجب می‌ماند! این چه گونه صبر و استقامتیاست که مادری به دست خود فرزندش را تقدیم می‌کندو او را به قربانگاه می‌فرستد؛ به چشم خود بدن پاره پاره او را می‌بیند؛ ولی زمامصبر و استقامت خود را از دست نمی‌دهد، شکایت و بی‌تابی نمی‌کند و جمله‌ای بر خلاف رضای خداوند بر زبان جاری نمی‌نماید. او مادر است ولی فرزند خود را در راه خدا داده و برای اینکه برادر از او خجالت نکشد، حتی شهادت فرزندش را نیز به روی خود نمی‌آورد.

واین تنها صحنه‌ای از صبر بزرگ و زیبای اوست. و باز هم او امتحان شد و صبر کرد! امتحان شد به گرسنگی و تشنگی، به سختی و مشقت، به اموال و از همه مهمتر به برادری چون سید الشهداء(علیه السلام)،و صبر کرد. او امتحان شد و برای رضای خداوند صبر کرد و مبارزه را وسیله رسیدن به هدف قرار داد تا آنجا که فرمود:

آنقدر صبر خواهم کرد تا صبر، از صبر من عاجز شود.

ولی ما چه می‌کنیم؟به هر حال درزندگی هر کس مشکلات کوچک و بزرگ وجوددارد، ولی ما چگونه با این مشکلات و سختی‌ها کنار می‌آییم؟

“وَ اصبرْ فَإِنَّ اللَّهَ لا یضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ?[note]1- سوره مبارکه هود، آیه 105.[/note]

“و شکیبا باش که خدا پاداش نیکوکاران را ضایع نمی‌گرداند.”

« برگرفته از کتاب “خصایص زینبیه”، تالیف مرحوم آیت الله سید نور الدین جزائری به همراه توضیحات بیشتر »

15 رجب سالروز وفات

مظهر صبر و استقامت، پیام‌‌‌‌‌‌‌‌آور عاشورا و احیاگر نام کربلا،

حضرت زینب کبری (علیها السلام)

بر مسلمانان جهان تسلیت باد.

پاورقی:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *