«سلام بر من؛ روزى که به دنیا آمدم و روزى که مى میرم و روزى که زنده مبعوث مى شوم.»[note]1.”والسلام علىّ یوم ولدت و یوم اموت و یوم ابعث حیاً” (سوره مریم، آیه 33)[/note]
امام رضا (علیه السلام) مى فرماید: “انسان سه مقطع حساس دارد: روز میلاد، روز مرگ و روز ورود به قیامت کبرا”[note]2.قال الإمام علی بن موسی الرضا(علیه السلام): “إنّ أوحش ما یکون هذا الخلق فی ثلاثة مواطن: یوم یولَد و یخرج من بطن امّه فیرى الدنیا و یوم یموت فیعاین الآخرة و أهلها و یوم یبعث فیرى أحکاماً لم یرَها فی الدنیا” (تفسیر نورالثقلین، جلد 3، صفحه 327)[/note] انسان آنگاه که از عالم بسته رحم مادر به این جهان وسیع قدم مىگذارد، با سرنوشت مجهولى وارد مىشود و اگر به سلامت در جهان طبیعت پا بنهد، زندگی راحتی را آغاز نموده است. ورود به عالم برزخ هم اولین لحظه وحشت اوست که اگر با سلامت وارد شود، در امان است. هنگام ورود به قیامت کبرا هم اگر با سلامت باشد، از سختی‌های قیامت کبری براى همیشه محفوظ است. (البته فقط آنانی که مراحل قبل را به طهارت و سلامت گذرانده اند، با سلامت وارد قیامت شده و از سختی‌های قیامت در امانند.)
این سه مقطع، بسیار مهم هستند. انسان تا به سلامت به برزخ و قیامت برسد، راه دشواری را پیش رو دارد. به اعتقاد قرآن کریم، پیامبر بزرگ الهی، حضرت عیسى مسیح (علیه السلام) در این سه مقطع از کمال سلامت برخوردار بوده و خواهد بود.
در قرآن کریم، حضرت مسیح (علیه السلام) تبیین سیره خود را با تأکید بر سلامت در حیات دنیوی، برزخی و اخروی، این چنین به پایان می‌برد: «سلام بر من؛ روزى که به دنیا آمدم و روزى که مى میرم و روزى که زنده مبعوث مى شوم.»[note]3. (سوره مریم، آیه 33)[/note]
سلامت مورد اشاره، سلامت دل است، نه سلامت جسم و بدن یا سلامت به معنای آسایش. گرچه در دنیا رنجها و دشواری هاى توان فرسا براى حضرت مسیح (علیه السلام) پیش آمد، (چنانکه قرآن گوشه‌ای از مبارزات و درگیریهاى آن حضرت را با کافران در آیه 52 سوره آل عمران به نمایش می‌گذارد.)[note]4″فلمّا احسّ عیسى منهم الکفر قال من انصارى الى اللّه قال الحواریون نحن انصار اللّه”،”هنگامی که عیسی از آنان احساس کفر (و مخالفت) کرد، گفت: «کیست که یاور من به سوی خدا (برای تبلیغ آیین او) گردد؟» حواریون گفتند: «ما یاوران خداییم»” (سوره آل عمران، آیه 52)[/note] اما عیسی (علیه السلام) از همه این بلایا به سلامت به مقصد رسید. یعنى هیچ حادثهاى نتوانست قلب مطهر عیسى (علیه السلام) را به خود مشغول کند و به دیانت او آسیب برساند. پس سلامت روح، مستقل از رفاه و سلامتی بدن است.
شاهد بر این نکته، سخن مشابه خدا درباره یحیى شهید (علیه السلام) است: «سلام بر او، آن روز که تولّد یافت و آن روز که می‌میرد و آن روز که زنده برانگیخته می‌شود!»[note]5.”وسلام علیه یوم ولد و یوم یموت و یوم یبعث حیاً” (سوره مریم، آیه 15)[/note] معناى این سلام بر یحیى این است که او در دنیا به سلامت به سر برد، با این که به گواهی تاریخ آن حضرت به شهادت رسید و سر مطهر او را ناپاکی از بنی اسراییل از بدن جدا کرده و براى ناپاکی دیگر از همان قوم هدیه برد. اما یحیى (علیه السلام) در عین شهادت، به سلامت به مقصد رسید. بنابراین منظور از سلامت، یعنى با قلب سلیم از این جهان رخت بربستن و با ایمان و روح سالم از دنیا وارد عالم برزخ شدن.
کسى که با قلب سالم با خداى خود در ارتباط است، با قلب سالم هم به پیشگاه خداى سبحان مى رود و سلام خدا بر او رواست؛ گرچه در دنیا آسیب‌ها ببیند و تهمت‌ها بشنود و او را به سوختن تهدید کنند. سلام خدا بر کسى است که دین و قلب او به سلامت به مقصد مىرسد.
مسیح (علیه السلام) اینچنین انسانى است و سیره او نیز آموزنده سلامت روح در سه مقطع حسّاس سیر بشرى (یعنی زندگی در دنیا، برزخ و قیامت) می‌باشد.
(برگرفته از کتاب “تفسیر موضوعی قرآن (جلد7)” تألیف: “آیة الله جوادى آملى”، (با تلخیص و اضافات))
سایت رشد، فرا رسیدن سالروز میلاد
پیامبر برگزیده خدا
حضرت عیسی بن مریم (علیهما السلام)
را به تمامی موحدان جهان، به خصوص شما دوست گرامی تبریک می‌گوید.
پاورقی ها: