«با که بنشینم؟»

آیا تا به حال فکر کرده‌ای که در زندگی با چه کسانی دوست هستی و با چه کسانی نشست و برخاست می‌کنی و زندگی ات چه مقدار تحت تاثیر اعمال و رفتار آنهاست؟

حقیقت آن است که بدون دوستی ها، هرگز موفقیتی در کار نخواهد بود. دوستان، گنج‌ها و معادنی هستند که باید آنها را کاوش کرد و به منظور کشف آنها، متحمل رنج و زحمت شد تا سنگ و گوهر را با هم در نیامیزیم و این دو را از هم بازشناسیم.

دوستی مساله انتخاب و گزینش است. نباید دوستان را به طور تصادفی برگزید. از این رو انسان باید پیش از آن که اتفاقات و تصادفها، بر اساس معیارهای نادرست دوستانی را برایش انتخاب کنند، خود بر اساس معیارهای درست، دوستانش را برگزیند. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌فرماید: “انسان بر دین دوست خویش است. پس بنگرید که با چه کسی دوستی می‌ورزید.[note]1ـ قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) : “المرء علی دین خلیله فلینظر أحدکم من یخالل” (امالی شیخ طوسی، صفحه 518- مستدرک الوسائل، جلد 8، صفحه 327  )[/note]

این موضوعات باعث می‌شود که بعضی افراد برای خود دوستی برنگزینند و گوشه تنهایی اختیار کنند و بعضی دیگر معاشرت با افراد را سرگرمی تلقی کنند و بدون حساب و کتاب و بی آنکه میان دوستانشان هدف مشترکی باشد، به انتخاب دوست بپردازند. اگر خوب فکر کنیم، در می‌یابیم که هر دو روش خطاست! نه درست است که انسان بی حساب و کتاب دوست برگزیند و نه رواست که تنها و بریده از مردم به سر برد. پس چه باید کرد؟ چه معیاری برای دوستی و معاشرت باید داشته باشیم …؟

در زمان پیامبر خدا حضرت عیسی مسیح (علیه السلام) این سوال برای عده‌ای پیش آمد. تا آنجا که خدمت آن حضرت رفتند و پرسیدند: “ای روح الله! ما با چه کسانی نشست و برخاست کنیم؟”

حضرت عیسی (علیه السلام) پاسخ داد: “با کسی مجالست کنید که دیدن او شما را به یاد خدا بیندازد و سخنش بر علم شما بیفزاید و عملش شما را به آخرت تشویق کند …[note]2ـ عن ابی عبدالله (علیه السلام) قال: قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم): “قالت الحواریون لعیسی یا روح الله! من نجالس؟ قال: من یذکرکم الله رویته و یزید فی علمکم منطقه و یرغبکم فی الآخرة عمله” (اصول کافی، جلد 1، صفحه 39)[/note]

مسئله ارادت و شیفتگى و دوستی با یک شخص معین، بالاترین و بزرگترین عامل در تغییر دادن انسان است و این انتخاب اگر صحیح باشد، باعث هدایت انسان می‌شود و اگر نابجا باشد، آتشى است که آدمى را نابود خواهد کرد. اگر خوب به اطرافمان نگاه کنیم افرادی را خواهیم دید که دیدن آنها انسان را از خدا غافل می‌کند و در مقابل، عده‌ای دیگر عملشان، کردارشان، رفتارشان، وضعشان، سیمایشان و خصوصیتشان به گونه‌ای است که انسان را از غفلت خارج می‌کند. گروه دوم افرادی هستند که همنشینی با آنها خدا را به یاد انسان می‌آورد و سخنانشان حقایق تازه‌ای در بر دارد و اعمالشان انسان را به کار خیر تشویق و ترغیب می‌کند.

چه نیکوست که در طلیعه میلاد پیامبر بزرگ خدا، عیسی مسیح (علیه السلام) سخن او را آویزه گوش سازیم و بیاندیشیم که در زندگی با چه کسانی دوست هستیم و با چه کسانی نشست و برخاست می‌کنیم و زندگیمان چه مقدار تحت تاثیر اعمال و رفتار آنهاست؟

سایت رشد، فرا رسیدن سالروز میلاد

نشانه روشن پروردگار و بشارت الهی،

حضرت عیسی بن مریم (علیهما السلام)

را به تمامی موحدان جهان، به خصوص شما دوست گرامی تبریک و تهنیت می‌گوید.

(برگرفته از کتاب “دوستی و دوستان”، تالیف: “حجة الإسلام سید هادی مدرسی” (به همراه اضافات))

پاورقی ها:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *