ژانویه 29, 2019

رفتار و گفتار امامان ما، نشان می‌دهد که هر انسانی، در هر رتبه و مقامی باید برای بدست آوردن روزیش تلاش کند و برای رسیدن به آن، چشم امید به مال و ثروت دیگران نداشته باشد. همچنین آنان به ما

از سختی‌های زندگی، کم مانده بود تا از پای درآیم. تنگ دستی شدیدی گریبان گیرم گشته بود. با این که قناعت پیشه بودم اما اوضاعم رو به بهبود نمی‌گذاشت. آن قدر وضعم سخت شده بود که با خود گفتم: نزد

متوکل عبّاسى – که مراتب بُغض و کینه ورزى وى در حقّ اهل بیت  (علیهم السلام) و پیروانشان بر کسى پوشیده نیست – چون  به خلافت نشست، ترسید که امام  هادی (علیه السلام) بر علیه او دست به قیام بزند.

امام حسن عسكرى (عليه السلام) نقل می نمایند که: روزی به پدرشان امام هادی (عليه السلام) خبر رسيد مردی از فقهاى شیعه ایشان با يكى از ناصبيان (دشمنان اهل بیت(علیهم السلام)) سخن گفته و با برهان خود او را شكست

ابوموسی گوید: روزی نزد امام هادی (علیه السلام) رفته و عرض کردم: متوکل به من ستم می‌کند و اموالی را از من به جرم این که دوستدار شما هستم، گرفته است. اگر برای شما امکان دارد از او بخواهید تا

زندگی اجتماعی – سیاسی امامان صحنه‌ی تامل برانگیز احساس مسئولیت ائمه‌ی معصوم در جهت حفظ دین و توسعه‌ی آگاهی و شعور است. پایبندی به اصول و مبانی دین در کنار توجه به اوضاع و احوال جامعه، سبب شده است تا

ائمه اطهار (علیهم السلام)، خدا را بنده بودند و ایمان و معرفت به خدا، دلشان را آرام بخشیده بود. دوست داشتند در برابر خدا تسلیم باشند و به همین علت خدا نیز با آنان دوستی می‌ورزید و به آنان جایگاهی

مدتی بود که آثار بارداری را در همسر خود مشاهده می‌کرد. از این رو در مورد جنسیت فرزند خود کنجکاو بود. خودش امید داشت فرزندش پسر باشد و همسرش بعد از نه ماه بارداری، پسری سالم به دنیا آورد. از

اگر فردی از روی لطف و محبت، به ما نیکی و احسان کند مثلا هدایای ارزشمندی را به ما ببخشد یا ما را از تنگناها و سختی‌های روزگار نجات دهد و یا به فرزند یا خویشان نزدیک ما لطف و

انسان، ذاتا موجودى اجتماعى است كه با همنوع خود انس مى گيرد و رابطه اجتماعى برقرار مى نمايد. از اين رو، ديدار همراه با ميل و محبت انسان ها با يكديگر، ريشه در فطرت آنها دارد و زيارت در واقع،

امام هادی (علیه السلام) فرمودند: “براستى كه خداوند دنيا را سراى آزمون و امتحان، و آخرت را سراى پاداش و جزا قرار داده و آزمون دنيا را سبب پاداش آخرت ساخته و پاداش آخرت را در عوض آزمون دنيا قرار

یکی از انحرافاتی که در ادیان مختلف وجود داشته و موجبات گمراهی برخی پیروان آنان را پدید آورده است، غلو[note]1- غلو، زیاده روی در کاری یا در وصف کسی و چیزی است و غالبا مراد به مقام خدایی رسانیدن بشر

بدون شک یکی از مهمترین ویژگی‌های امام، جایگاه رفیع علم و حکمت اوست. امام باید داناترین مردم زمان خود باشد؛ چرا که بر طبق دلایل عقلی، صحیح نیست که مردم به گرد شخصی حلقه زنند و او را به رهبری

بدون شک تاکنون بارها به بازارهای مختلف مراجعه و برای یک بار هم که شده، مراودات اقتصادی را تجربه کرده ایم. چه بسا در این بازارها هم به خرید و فروش پرداخته باشیم. طبیعتا گاه سود کرده‌ایم و گاهی نیز

“شما را در درگاه خدا شفیع قرار می­دهم و به وسیله شما به او تقرب می­جویم و شما را در همه حالات و کارهایم در پیش روی خواسته ­ها و حاجات و تصمیم ­هایم (به عنوان شفیع) قرار می­دهم.” (فرازی

در فراز و نشیب زندگی معمولا ما انسانها با موضوعات مختلفی مواجه می‌شویم و چه بسا از کنار بسیاری از آنها به سادگی بگذریم. اما حقیقت آنست که گنجینه‌ها تنها در زیر خاک ها و در بستر ساختمانهای فروریخته مدفون

سعی و عمل و کوشش چیست؟ آنچه مهم است شانس انسان است! سعی و کوشش، فن‏ و هنر و صنعت، زور بازو و … همه هیچ اندر هیچ‏اند، از شانس کار ساخته است نه از عقل.شانس خوب باشد، هنرمندی و

برای بسیاری از ما پیش آمده که شرایط زندگی مان دچار تغییر و تحول کوچک یا بزرگ شده باشد. به عنوان نمونه این که مجبور شده باشیم شهر و دیار خود را ترک کنیم و به جای دیگر برویم. در

گاهی دلمان برای فکر کردن تنگ می شود. کاری که شاید این روزها کم به سراغش می رویم. فکر کردن به ما دید می دهد و معمولا وقتی نسبت به چیزی دید پیدا کردیم، دنبالش می رویم. اگر جلوتر برویم،

در دوران حكومت متوكل ، امام علي النقي (عليه السلام ) مدتي به بيماري سختي مبتلا شده بودند و آن حضرت شفاي خويش را زيارت قبر شريف حضرت امام حسين (عليه السلام) مي دانستند. از اين رو به برخي از