«یاد محبوب»

باسمه تعالی

موسى بن قاسم مى ‏گوید: به امام جواد (علیه السلام) عرض کردم: خواستم به نیابت از شما و پدرت، خانه خدا (کعبه) را طواف کنم؛ اما به من گفته شد طواف کردن به نیابت از اوصیاء، روا نیست.

امام جواد (علیه السلام) فرمود: “بلکه هر قدر مى‏ توانى طواف کن، و بدان که طواف (به نیابت از اوصیاء) جایز است.”

سه سال از این ماجرا گذشت. روزی با آن حضرت ملاقات کردم، به ایشان گفتم: من سه سال پیش از شما اجازه خواستم تا به نیابت از شما و پدرت کعبه را طواف کنم، شما اجازه دادید و من آنچه خواستم طواف کردم. سپس خیالى به قلبم آمد، و مطابق آن عمل کردم.

آن حضرت فرمود: “چه خیالى کردى و به آن عمل نمودى؟”

عرض کردم: یک روز، به نیابت از رسول خدا (صلّى اللّه علیه و آله و سلم) طواف کردم؛ آن حضرت سه بار فرمود: درود خدا بر رسول خدا (صلى اللّه علیه و آله و آله و سلم).

گفتم: در روز دوم، از جانب امیر مؤمنان على (علیه السلام) طواف کردم، در روز سوم از جانب امام حسن (علیه السلام)، در روز چهارم از جانب امام حسین (علیه السلام)، در روز پنجم از جانب امام سجاد (علیه السلام)، در روز ششم از جانب امام باقر (علیه السلام)، در روز هفتم از جانب امام صادق (علیه السلام)، در روز هشتم از جانب امام کاظم (علیه السلام)، در روز نهم از جانب امام رضا (علیه السلام)، و در روز دهم از جانب شما طواف نمودم و اینان هستند کسانی که من بر اساس ولایتشان، دین خداوند را پذیرفته‏ام.

امام جواد (علیه السلام) فرمود: سوگند به خدا اکنون داراى دین خدا هستى، همان دینى که جز آن از بندگان، پذیرفته نمى ‏شود.

عرض کردم: چه بسا به نیابت از مادرتان فاطمه زهرا (علیها السلام) طواف کردم و گاهى طواف نکردم‏. امام جواد (علیه السلام) فرمود: “این کار را بسیار به جا آور؛ زیرا به خواست خدا بهترین عملى که انجام میدهى، همین است[1].”

آری ما در طول زندگی اعمال مختلفی را به نیت‌های متفاوت انجام می‌دهیم. اما اعمالی به کار ما می‌آید که نیت بندگی خدا در آن لحاظ شده باشد. در این بین اگر چنین اعمالی آمیخته به عطر محبت کسانی شود که بهترین خلق خدایند؛ عملمان رنگ و بوی بهتری می‌گیرد و در درگاه الهی بیشتر مقبول می‌افتد.

از طرفی وقتی می‌خواهیم به کسانی که خیلی دوستشان داریم ابراز محبت و علاقه کنیم یکی از بهترین تحفه‌ها و هدایا این است که در بهترین حالات و اوقات زندگی به یادشان باشیم. براستی اگر در صحنه قلبمان کسی را بیشتر از پیامبر اکرم و اهل بیت گرامیشان دوست نداریم؛ پس چه نیکوست بهترین لحظات زندگی ما به یاد و نام آن بزرگواران پیوند خورده شود.

 (بر گرفته از کتاب “الأنوار البهیة فى تواریخ الحجج الالهیة”، تألیف: مرحوم شیخ عباس قمى(ره)‏)


پاورقی:

[1] اصول كافی، جلد 4، صفحه 314

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *