« مفسر راستین قرآن »
در یکی از سالها مهدی عباسی (از خلفای بنی عباس) وارد مدینه شد و پس از زیارت قبر پیامبر با امام کاظم (علیه السلام) ملاقات کرد و برای آنکه به گمان خود از نظر علمی آن حضرت را آزمایش کند! بحث حرمت «خَمر» (شراب) در قرآن را پیش کشید و پرسید:
– آیا شراب در قرآن مجید تحریم شده است؟ آنگاه اضافه کرد: مردم اغلب میدانند که در قرآن از خوردن شراب نهی شده، ولی نمیدانند که معنای این نهی، حرام بودن آن است!
– امام فرمود: بلی حرمت شراب در قرآن مجید صریحاً بیان شده است.
– مهدی گفت: در کجای قرآن؟
– امام فرمود: آنجا که خداوند (خطاب به پیامبر) میفرماید: «بگو پروردگار من، تنها کارهای زشت، چه آشکار و چه پنهان و نیز «اِثم» (گناه) و ستم به ناحق را حرام نموده است[1] … “
آنگاه امام پس از بیان چند موضوع دیگر که در این آیه تحریم شده، فرمود:
مقصود از کلمه «اثم»در این آیه که خداوند آن را تحریم نموده، همان شراب است، زیرا خدا در آیه دیگری میفرماید:
«از تو از شراب و قمار میپرسند، بگو در آن «اثم کبیر» (گناهی بزرگ) و سودهایی برای مردم هست و گناهش از سودش بزرگتر است[2]».
و اثم که در سوره اعراف صریحاً حرام معرفی شده، در سوره بقره در مورد شراب و قمار به کار رفته است، بنابراین شراب صریحاً در قرآن مجید حرام معرفی شده است.
مهدی سخت تحت تأثیر استدلال امام قرار گرفت و بی اختیار رو به یکی از حضار کرد و گفت: به خدا این فتوا، فتوای هاشمی است! آن فرد گفت: «شکر خدا را که این علم را در شما خاندان پیامبر قرار داده است[3].»
مهدی از این پاسخ ناراحت شد و در حالی که خشم خود را به سختی فرو میخورد، گفت: «راست میگویی ای رافضی[4]».
« برگرفته از کتاب “الفروع من الکافی”، تالیف شیخ کلینی (ره)، تهران، دار الکتب الاًّسلامی، جلد 6، صفحه 406 »
پاورقی‌ها:
[1] سوره اعراف، آیه 33
[2] (سوره بقره، آیه 219)
[3] گویا مقصود وی این بود که به حکم قرابتی که میان بنی‌هاشم هست، علم و دانش امام کاظم(علیه السلام) برای مهدی نیز موجب افتخار است
[4] از دوران بنی‌امیه به بعد دشمنان، شیعیان اهل بیت علیهم السلام را رافضی می‌خواندند