باسمه تعالی
تشکر و قدردانی از “نعمت گستر” و سپاس‌گزاری از “نیکوکار” آن قدر با فضیلت و محبوب است که قرآن مجید ضمن این که “شاکر” و “شکور” را از نام‌های خدا دانسته، فرموده است: خداوند پاداش سپاس‌گزاران را خواهد داد.[1]؛
پيامبر گرامی اسلام (صلي‌الله عليه و آله و سلم) خود عامل این آیه از قرآن کریم بودند و فرموده باشند:
كسي كه از مردم (در برابر محبت‌هاي آنها) سپاس‌گزاري نكند خدا را سپاس‌گزاري نكرده است.[2]
ﻣﻮﺭﺧﻴﻦ ﻋﻤﻮﻣﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ (صلي‌الله عليه و آله و سلم) ﺗﺎ ﺳﻦ ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻟﮕﻲ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﺑﻨﻲ ﺳﻌﺪ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻛﺮﺩ. ﺳﭙﺲ ﺣﻠﻴﻤﻪ، ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﺁﻣﻨﻪ ﺑﺎﺯﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻭی ﺳﭙﺮﺩ ﻭ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ (صلی الله عليه و آله و سلم) ﺗﺎ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻋﻤﺮ گاهی ﺍﺯ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻳﺎﺩ میﻛﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺣﻠﻴﻤﻪ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺶ ﻗﺪﺭﺩﺍنی میﻧﻤﻮﺩ.[3] ﻧﻘﻞ شده‌است ﻛﻪ ﺣﻠﻴﻤﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻧﻜﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ (صلی الله عليه و آله و سلم) ﺑﺎ ﺧﺪﻳﺠﻪ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﺑﻪ ﻣﻜﻪ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺧﺸﻜﺴﺎلی ﻭ ﺗﻠﻒ ﺷﺪﻥ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﻭ چارپایان ﺑﻪ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻜﺎﻳﺖ ﺑﺮﺩ. ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ (صلي‌الله عليه و آله و سلم) ﺑﺎ ﺧﺪﻳﺠﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭﻩ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺧﺪﻳﺠﻪ ﭼﻬﻞ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﻭ ﻳﻚ ﺷﺘﺮ ﺑﻪ ﺣﻠﻴﻤﻪ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺣﻠﻴﻤﻪ ﺑﺎ مالی ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﻪ ﺳﻮی ﻗﺒﻴﻠﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﻭ ﺳﭙﺲ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﺳﻠﺎﻡ ﻭ ﺑﻌﺜﺖ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﻪ ﻣﻜﻪ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺍﺳﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ شدند. ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩﻩﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺣﻠﻴﻤﻪ ﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﺣﻨﻴﻦ ﺩﺭ ﺟِﻌﺮﺍﻧﺔ ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ (صلي‌الله عليه و آله و سلم) ﺁﻣﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻪ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻭی ﺍﺯ ﺟﺎ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﺭﺩﺍی ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍی ﺍﻭ ﭘﻬﻦ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺭﻭی ﺭﺩﺍی ﺧﻮﻳﺶ ﻧﺸﺎﻧﻴﺪ.
ﺩﺭ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ ﻃﺎﺋﻒ، ﺷﻴﻤﺎﺀ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﺭﺿﺎعی[4] ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﺍﺳﻠﺎﻡ ﺍﺳﻴﺮ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺳﺎﺭﺕ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺩﻳﺪ، ﺑه آﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ: “ﻣﻦ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﺭﺿﺎعی ﺳﻴﺪ ﻭ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻢ.” ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ (صلی الله عليه و آله و سلم) ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﺳﺨﻨﺶ ﺭﺍ به آﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺩﺍﺩﻧﺪ. ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺍﻛﺮﻡ (صلی الله عليه و آله و سلم) ﺍﺯ ﻭی ﻧﺸﺎﻧﻪﺍی ﺑﺮﺍی ﺻﺪﻕ ﮔﻔﺘﺎﺭﺵ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻭ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺍی ﺩﺍﺩ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺷﻨﺎﺧﺖ، ﺭﺩﺍی ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﭘﻬﻦ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺭﻭی ﺁﻥ ﻧﺸﺎﻧﻴﺪ ﻭ ﺍﺷﻚ ﺩﺭ ﺩﻳﺪﮔﺎﻧﺶ ﮔﺮﺩﺵ ﻛﺮﺩ. ﺳﭙﺲ ﺑﺪﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: “ﺍﮔﺮ می‌خواهی، ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﺰﺩ ﻗﺒﻴﻠﻪﺍﺕ ﺑﺎﺯ ﮔﺮﺩﺍﻧﻢ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻣﺎﻳﻞ هستی، ﺩﺭ ﻛﻤﺎﻝ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻭ ﻣﺤﺒﻮﺑﻴﺖ ﻧﺰﺩ ﻣﺎ ﺑﻤﺎﻥ.” ﺷﻴﻤﺎﺀ ﺗﻤﺎﻳﻞ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﻧﺰﺩ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﺧﻮﻳﺶ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻛﺮﺩ، ﺁﻥﮔﺎﻩ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺷﺪ ﻭ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ (صلی الله علیه و اله و سلم) ﻧﻴﺰ ﭼﻨﺪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﻭ ﭼﻨﺪ شتر به او ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﺰﺩ ﻗﺒﻴﻠﻪﺍﺵ ﺑﺎﺯﮔﺮﺩﺍﻧﺪ. این‌گونه پیامبر اسلام (صلی الله عليه و آله و سلم) به واسطه تکریم شیماء مراتب شکرگزاری و قدرشناسی خود را نسبت به حلیمه اعلام می‌دارد.
(برگرفته از کتاب “زندگانی حضرت محمد (صلّی الله علیه و اله و سلم)”، تألیف: “سيد هاشم رسولی محلاتی”)
برچسب‌ها: پيامبر گرامی اسلام – سیره پیامبراکرم صلی الله علیه واله و سلم – شکرگزاری – قدرشناسی پیامبر (صلی الله عليه و آله و سلم)
پاورقی ها:
[1] سوره آل عمران، آيه 144
[2]الفقيه، جلد ۲، صفحه ۳۴۳
[3] سرزمین‌های اطراف مکه به دلیل موقعیت جغرافیایی، اوقات زيادی را در بی آبی و خشکسالی می‌گذرانند و مردمان صحرا منتظر ایامی بود که طبق رسم قدیمی به مکّه بیایند و فرزندان اشراف شهر را برای شیردادن به بادیه ببرند و از این راه کسب درآمدی کنند. اين کار دارای اين مزيت بود که کودکان در هوای آزاد صحرا به رشد و نمو کامل دست می یافتند و استخوان بندی آنها محکم تر می‌شد و از حوادث و بلایای شهر همچون وبا که خطرش برای نوزادان بیشتر بود مصون می‌ماندند و زبان عربی کامل را از یک منطقه دست نخورده و اصیل فرا می‌گرفتند. (فروغ ابدیت، تألیف آقای جعفر سبحانی، ج 1، ص 159 (با اندکی تلخیص))
[4] خواهر رضاعی دختر زنی است که به واسطه شیردادن مادرش به پسر دیگر، با شرایطی با او محرم می‌شود.