باسمه تعالی
از شب نیمه شعبان دقایقی چند بیشتر باقی نمانده بود، دقایقی که آرام آرام می‌گذشت و برای آنها که منتظر بودند بقدر سالها بود …
سرانجام شب به دقیقه آخرین رسید و ثانیه‌شماری شروع شد. ثانیه‌ها هم با کندی یکی پس از دیگری گذشتند، ناگاه نورانیت و روشنی خاصی، همه را به تولّد نوزاد بشارت داد. نوزاد به دنیا آمد و موعود عالم بشریت، جهان را به وجود خود مزین و روشن ساخت. در این هنگام مادرش، نرجس، غرق در افتخار و مباهات گشت، بانگ تکبیر و تحمید، توأم با فریادهای شادی و تهنیت و هلهله طنین انداز شد.
آری! این افتخار، مخصوص دودمان نبوت است که موعود نجات دهنده بشر از ظلم و ستم و آن کس که برای تأسیس نظام جهانی قیام می‌کند، از آن خاندان با عظمت است …
امروز بیش از هر زمان دیگری فکر تشکیل حکومت و جامعه جهانی به میان آمده است و مجامع بین المللی به اسم وحدت و برای ایجاد رابطه بین کلیه ملتهای جهان، تاسیس شده‌اند. اگرچه اکثراً در پس پرده، اغراض سیاسی وجود دارد؛ اما تشکیل این سازمانها نشان می‌دهد که یک اتحاد عمومی، وحدت اجتماعی، دینی و سیاسی، خواسته روح و فطرت بشر است. لذا همین حرکات مجازی مقدمه حرکات واقعی و آمادگی حقیقی بشر برای ایجاد آن حکومت جهانی است.
بشری که به این همه قوای طبیعت دست یافته و مدعی است که در مدتی کمتر از یک ساعت می‌تواند موجودی در روی کره زمین زنده باقی نگذارد، آیا آرام می‌نشیند و از جنگ پرهیز می‌کند؟! واقعاً چگونه انتظار داریم، انسانی که از معنویات و اخلاق روی گردانده و برای دست یافتن به مقاصد جاه‌طلبانه و سیطره بر دیگران، به هر وسیله‌ای دست می‌زند، روی صلح و آرامش را ببیند!
در همین راستا و آنگونه که قرنها پیش، روایات قطعی اسلامی خبر داده‌اند، سرانجام زمانی، دنیا گرفتار سخت‌ترین مشکلات می‌شود و آتش ظلم و بیدادگری در همه جا شعله ور می‌گردد. در همین زمان است که زمامداران کشورها از اداره امور عاجز می‌شوند و جنگ و خونریزی، نسل بشر را تهدید به انقراض می‌کند. در چنین دورانی ملتهای ضعیف و افراد ستم دیده، از توسل به مجامع و مجالسی که به نام حفظ حقوق افراد ناتوان و مراعات ملتهای کوچک تشکیل داده می‌شود، نتیجه نمی‌گیرند. در این هنگام سلاحهای مرگبار، تا بیشترین حد، پیشرفت می‌کند، اما در نقطه مقابل صفات عالی انسان از جوامع بشری رخت بر بسته و مفاسد اخلاقی و اجتماعی جای آنها را می‌گیرند.
آیا همین علل و موجبات سبب نمی‌شود که بشر، پس از یک سلسله انقلابات جهانی، آنگاه که از کوششها و تلاشهایش جز محو مدنیت و اخلاق ثمری ندید، برای قبول یک حکومت عادل روحانی که بر اساس ایمان به خدا و روز معاد تشکیل شود، آغوش خود را بگشاید؟
لذا در این موقع، یک مصلح بزرگ الهی که بشارت ظهور او با تمام مشخصات و خصوصیات داده شده است، قیام می‌کند و دست به یک اصلاح عمومی در تمام عالم می‌زند و به تمام این بدبختی‌ها خاتمه می‌دهد.
این مصلح عالی‌مقام، آنگونه که در منابع اسلامی روایت شده، جهان را در لوای یک حکومت حق و عدالت درخواهد آورد. در دوران او، در همه جا احکام آسمانی اجرا می‌شود، مقررات و قوانین الهی بر همه حکومت می‌کند و همه سازمانها در راه رفاه و آسایش مردم و عمران و آبادی می‌کوشند و بالاخره، از فرط بهبود و پیشرفت سطح زندگی، فقیری در تمام دنیا باقی نمی‌ماند[1].
در اخبار مسلّم و قطعی، بشارت این روز بزرگ را پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) داده و فرموده است که اگر بیش از یک روز از عمر عالم باقی نماند، خداوند آن روز را به قدری طولانی خواهد کرد که مهدی موعود بیاید و جهان را از عدالت و فضیلت پر کند؛ همچنانکه از ظلم و جور پر شده باشد[2].
ما و هر انسانی در انتظار چنین روزی برای بشر هستیم و آینده را برای همه روشن و درخشان می‌بینیم. لذا با روحی سرشار از نشاط و امید به وظایف خود می‌پردازیم و جشن میلاد این آخرین نجات دهنده بشر را به جامعه بشری، مخصوصاً به کسانی که از ظلمت مادّیات و از ظلم ستمگران، و از ظلمات فساد و تباهی به جان آمده‌اند، تبریک می‌گوییم.
“اللهم عجل فرجه و سهل مخرجه واجعلنا من أنصاره وأعوانه”
« برگرفته از کتاب “نوید امن و امان”، تألیف آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (با اندکی تصرف) »
پاورقی‌ها:
[1] این مطالب یک به یک در روایات مسلم از طریق شیعه و سنی نقل شده که برای آگاهی بیشتر می‌توانید به کتاب “منتخب الاثر”، تألیف آیت الله صافی گلپایگانی، مراجعه نمایید
[2] (الغیبة شیخ طوسی، صفحه 180) کمال الدین، صفحه 280 – کشف الغمة، جلد 3، صفحه 244- مجمع البیان، جلد 7، صفحه 120 و …منابع اهل سنت: سنن ابوداوود، جلد 2، صفحه 310 – مسند احمد، جلد 1، صفحه 99 – درالمنثور سیوطی، جلد 6، صفحه 58 و …