عيد فطر با همه ي شيريني و فرخندگي، آدمي را بر سر دو راهي شوق و تاسف ميگذارد. از يك سو شادمانيم كه در دوره ي امتحان از عهده به در آمديم و دستورات الهي را اطاعت كرديم و از سويي اندوهگين هستيم كه چرا چنين دورهاي كه با رحمت و مدد الهي همراه بود، سپري شد. با رسيدن عيد فطر، ماه رمضان رخت برميبندد و چشمان ما تا سال بعد به انتظار آمدنش به راه خواهد بود. رفتن اين ماه گران قدر براي همه ي كساني كه طعم روزه داري را چشيده اند، بر سفره هاي سحر و افطار اين ماه نشسته اند، در هواي آمرزش آميز و مغفرت آور اين ماه تنفس كرده اند و در سايه ي آن از شر شيطان در امان بوده اند، قابل درك است و همه كم و بيش حسرت رفتن اين اوقات را درك ميكنند اما هيچكس به اندازه ي خاندان اهل البيت «عليهم السلام» كه در مسير اطاعت و بندگي خداوند از همه پيشي گرفته و پشوايان اهل تقوي شده اند، آثار فقدان اين ماه را درك نميكند. امام سجاد «عليه السلام»، بزرگ آموزگار نيايش و مناجات عارفانه، در دعاي چهل و پنجم صحيفه ي سجاديه در قالب يك نيايش و مناجات، شيوه ي وداع با اين ماه مبارك را به ما آموزش ميدهد. امام در اين مناجات پس از حمد و ثناء الهي، از خدا بخاطر آنكه با قرار دادن تكاليفي خاص در اين مقطع شريف از زمان، موجبات تقرب مسلمانان به خود را ايجاد كرده است، شكرگزاري ميكند و در ادامه مي فرمايد:
«اين ماه مبارك، در ميان ما به شايستگي زيست و به نيكي همنشين ما گرديد و گران مايه ترين سودهاي جهان را به ما بخشيد و چون مدتش به سر آمده و شمار روزهايش پايان گرفت، از ما جدا شد.
اينك او را بدرود ميگوييم؛ همچون كسي كه رفتنش براي ما دشوار است و ما را دچار اندوده ميكند …
بدرود بر تويي كه از گرامي ترين اوقاتي بودي كه با ما همنشين شد …
بدرود بر تو اي همنشيني كه تا هستي پر قدر منزلتي و چون جدا شوي، فراق تو دردناك است…
بدرود بر تو اي همدمي كه وقتي آمدي، آرامش براي دل هاي ما آوردي و شادمانمان كردي وچون سپري شدي ما را در وحشت تنهايي گذاشتي و درد فراق افزودي.
سلام بر تو اي مددكاري كه ما را در مقابله با شيطان يار بودي و اي رفيقي كه راه هاي نيكي كردن را پيش پاي ما هموار نمودي.
بدرود بر تو كه چه بسيار گناهان ما را نابود كردي و چه بسا عيبها ي گوناگون ما را پوشاندي!
بدرود بر تو كه كه براي گناهان كاران چه طولاني بودي و در دلها ي مومنان چه پرشكوه بودي!
بدرود بر تو كه با بركت بسيار به ما روي آوردي و ما را از چرك هاي گناهان شستشو دادي!
بدرود بر تو كه ديروز چون با ما بودي، به سختي دلبسته ات بوديم و فردا كه از ميان ما خواهي رفت، از جان و دل آرزومندت هستيم.
[خدايا] پوزش ما را بپذير كه در اين ماه در در اداي حق تو كوتاهي كرديم و عمر ما را به ماه رمضان آينده برسان …
خدايا، اكنون كه اين ماه به پايان رسيد و جامه ي زمان را به دور افكند، تو نيز جامه ي گناهان ما را درآور و به دو بيفكن و با رفتن اين ماه، بديهاي ما رانيز ببر و ما را به سبب آن از نيكبختترين روزه داران و پرنصيب ترين و بهرمندترين آنان قرار ده.
خدايا اگر كسي از روزه داران، چنان كه بايد، حق اين ماه و حرمتش را پاس داشته و به احكام آن عمل كرده و از گناهان دوري ورزيده است يا به وسيله اي به تو تقرب جسته كه خشنودي و رحمتت را براي او در پي داشته است، همانند آنچه به او ميبخشي از خوان بي نيازي ات به ما نيز ببخش و چندين برابر آن را از فضل خود به ما ارزاني كن كه فضل تو كاستي نميگيرد و گنجينه هاي تو نقصان نميپذيرد …
خدايا، ما در اين روز فطر كه آن را براي مومنان روز عيد و شادي و براي دينداران هنگامه ي اجتماع و همكاري قرار دادي، از هر گناهي كه مرتكب شده ايم، از هر زشتي كه پيش از اين كردهايم و از هر انديشه ي بد كه در دل خود نهان داشتيم، دست برميداريم و به سوي تو ميآييم؛ همچون كسي كه ديگر خيال بازگشت به گناه را ندارد و ديگر مرتكب هيچ گناهي نخواهد شد؛ خالصانه و بدون ذره اي شك و ترديد. پس بر بازگشت ما آغوش گشاي و از ما خشنود باش و ما را بر ترك گناه استوار بدار! »[note]1. صحيفه سجاديه، نيايش چهل و پنجم، نيايش در بدرود ماه مبارك رمضان[/note] اميد كه خداوند، عمر ما و دوستان مان را در اطاعت و بندگي خويش طولاني ساخته و ما را باز هم در رمضاني ديگر بر سفره ي عفو و بنده نوازي خويش بنشاند و از مهرباني هاي ويژه اش بهره مند كند.
آمين يا رب العالمين
سايت رشد، فرار رسيدن عيد سعيد فطر،
روز شادماني مومنان و تقوي پيشگان را
بر شما دوست عزيز تهنيت ميگويد!
پاورقي: