باسمه تعالی
وقتی پدری به فرزندش وصیت می‌کند، مهم‌ترین و اساسی‌ترین نکات را به او گوشزد می‌کند. امیرالمؤمنین، علی (علیه السلام)، در فرازی از وصیت خود به فرزندش امام حسن (علیه السلام) فرمود: “تو را سفارش می‌کنم به … آبادکردن دلت با یاد خدا[1]
همۀ ما به درستی به بهداشت جسم و بدن خود حساس هستیم و اگر از لحاظ جسمی دچار بیماری و مشکلی شویم با مراجعه به پزشک و مصرف دارو درصدد رفع آن بر می‌آییم.
اما به بهداشت روح و سلامت دل و باطن خود چه قدر بها می‌دهیم؟ اگر صفات نکوهیده و رفتارهای ناپسند در درونمان رخنه کنند، برای پاک‌سازی و معالجۀ آن‌ها چه اقدامی انجام می‌دهیم؟!
در دین ما، اموری زنده‌کنندۀ قلب و مایۀ بهداشت آن شناسانده شده‌اند که از آن جمله‌اند قرائت قرآن، شنیدن موعظه، یاد خدا، یاد مرگ، اندیشه‌ورزی، معاشرت با صاحبان فضیلت و خرد، گفت‌وگوی علمی، دیدار با نیکوکاران، دیدار با صاحبان معرفت، دستگیری از درماندگان، مهرورزی با یتیمان و از این قبیل.
به عنوان نمونه، از کلام پرودگار و امیرمؤمنان علی (علیه السلام) مواردی را می‌توان به عنوان شاهد مثال بیان کرد.
در این زمینه خداوند می‌فرماید: “ای مردم! برای شما از جانب پروردگارتان پندی هشیارکننده و درمان و شفایی برای آنچه در سینه‌ها است … آمده است. [2]
امیر المؤمنین علی(علیه السلام) هم می‌فرماید: “قرآن را بیاموزید … و در آن بیاندیشید، زیرا بهار دل‌هاست و از نورش شفا بجویید که شفای دل‌هاست[3]
همچنین آن حضرت (علیه السلام) فرمود: “معاشرت با صاحبان فضیلت موجب حیات دل‌ها است[4]
و نیز فرمود: “دیدار با نیکوکاران دل را آباد می‌کند[5]
و فرمود: “دیدار با اهل معرفت دل را آباد می‌کند[6]
در حدیث دیگر فرمود: “آبادانی دل در همنشینی با خردمندان است[7]
یادمان باشد در کنار رعایت‌های بهداشتی و پزشکی در رابطه با جسممان، رعایت‌های بهداشتی روحی نیز در برنامۀ زندگی و حیات دنیایی ما جای خود را باز کند.
برگرفته از کتاب “مفاتیح الحیات”، تألیف “آیت الله جوادی آملی” (با تلخیص و اضافات)
برچسب خورده:احیا قلب_بهداشت جسم_بهداشت روح–سلامت دل
پاورقی‌ها:
[1] نهج البلاغه، نامه 31
[2] سوره یونس، آیه 57
[3] نهج البلاغه، خطبه 110
[4] غررالحکم، صفحه 429
[5] تحف العقول، صفحه 80
[6] غررالحکم، صفحه 430
[7] غررالحکم، صفحه 429