“اعتقاد به یک امام که در غیبت به سر میبرد و عموم مردم به او دسترسی ندارند چه فایدهای دارد؟ مردم چگونه از امامی که در غیبت است بهره میبرند؟” اینها سؤالاتی است که به اشکال مختلف مورد توجه شیعیان قرار میگیرد.
امام صادق (علیه السلام) در حدیثی نحوه بهره بردن از امام غایب را اینگونه بیان نموده اند: “همانگونه که از خورشید پشت ابرها بهره میگیرند…”[note]1- قال سليمان الأعمش فقلت للصادق )علیه السلام(: “فكيف ينتفع الناس بالحجة الغائب المستور؟” قال: “كما ينتفعون بالشمس إذا سترها السحاب” (کمال الدین و تمام النعمه، جلد 1، صفحه 207)[/note] همچنان که خورشید زمانی که نمایان است فایده دارد و وقتی پشت ابر میرود باز هم فایده دارد، حضرت مهدی (علیه السلام) نیز، زمانی که ظاهر میشوند مردم از او استفاده مینمایند و اکنون که در حال غیبت هستند باز هم مردم مانند خورشید پشت ابر، از او استفاده میکنند.
اما در خصوص اینکه امام غایب چه نفعی دارد، اولین نتیجه ای که از اعتقاد به وجود امام مهدی (علیه السلام) حاصل میشود این است که شیعیان میدانند بین ایشان و خداوند متعال یک واسطه زنده که نماینده و جانشین خداوند بر روی زمين است، وجود دارد. یکی از مشترکات تمامی ادیان الهی باور به وجود یک واسطه بین انسانها و پروردگار یا بین زمین و ملکوت است که هم برکات و نعمات خداوند از طریق او بر انسانها نازل شده و هم وظیفه هدایت و سرپرستی آنان را به عهده دارد. اما تمام ادیان الهی موجود جهان معتقدند در حال حاضر هیچ واسطه زندهای بین زمین و آسمان وجود ندارد. مثلا یهودیان معتقدند پس از وفات حضرت موسی (علیه السلام) این واسطه بین آسمان و زمین قطع شده است و مسیحیان معتقدند که حضرت عیسی مسیح (علیه السلام) به دار آویخته شد و حیات دنیوی ایشان هزاران سال پیش به پایان رسیده است. مسلمانان غیر شیعه [یعنی اهل سنت] نیز معتقدند که با وفات حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه وآله و سلم) دست بشر از یک واسطه میان زمین و آسمان قطع گردید. اما این تنها شیعه اثنیعشری است که معتقد است چنین واسطه معصوم و زندهای بین آسمان و زمین وجود دارد؛ او انسان کاملی است که رابط بین مردم و عالم بالا بوده و مأمور به هدایت انسانها است و این ویژگی مهمی است که تنها شیعه از آن برخوردار است.
دیگر آن که شیعیان اعتقاد به وجود امام و رهبری دارند که از سوی خداوند تعیین گردیده و در میان مردم زندگی میکند و منتظر فرمان خدا برای قیام است. امام از وضع شیعیان به اذن خدا مطلع است و شاهد بر اعمال و رفتار آنان میباشد. این موضوع در خودداری کردن آنان از کارهای زشت و انجام دستورات دینی و آمادگی برای برقراری حکومت عدل جهانی مؤثر میباشد.
همچنین شیعیان در سایه اعتقاد به وجود امام زنده که نجاتبخش همه انسانها از ظلم و ستم میباشد، از امیدواری خاصی نسبت به پیروزی در آینده برخوردارند که یک امیدواری واقعی میباشد. امام زنده شیعیان همان موعودی است که با ظهور خود بساط ظلم و جور را از روی زمین برچیده و عدالت را در سراسر جهان و برای تمام بشریت به ارمغان خواهد آورد. اگر چه اعتقاد به منجی و مصلح کل، مشترک در بین همه آیینهاست، اما در نظر شیعه این دوران طلایی در دسترس بوده و امید به وقوع آن عینی تر و واقعی تر است. در حقیقت حال پیروان اهل بیت (علیه السلام) چنین است که چون میدانند امامِ حقّی که حجت خدا بر مردم است، زنده بوده و از احوال مردم آگاه میباشد و ممکن است به اذن خدا هر لحظه ای قیام کند و دشمنان را از بین ببرد، لذا نور امید در دل چنین مردمی همواره فروزان بوده و این، قدرت آنها را در برابر فشارهای ستمگران و پیروان باطل و آمادگی برپایی عدالت جهانی زیاد میکند.
آری! شیعیان فیض امام غایب خویش و هدایت رساندن او را کمتر از دوران ظهور او نمیدانند و با اعتقاد به او، امید به آینده را در دل خویش زنده نگاه داشته و با خودداری از گناه و انجام وظايف بندگی خود را برای برپایی حکومت جهانی او آماده میکنند.
«برگرفته از کتاب: “امام مهدی (علیه السلام)، حقیقتی تابناک”، نوشته: “حجت الاسلام مرتضی ترابی” (با اضافات و تغییر)»
پایگاه رشد فرا رسیدن 15 شعبان، سالروز ولادت
امام زمان و حلقه اتصال زمین و آسمان،
حضرت امام حجت بن الحسن العسکری (علیه السلام)
را به تمامی منتظران برپایی حکومت عدل در جهان، به خصوص شما دوست عزیز تبریک عرض مینماید.
پاورقی ها: