متن سوال:
چرا شیعیان از میان تمامی صفات خداوند ،عدل را به عنوان یکی از اصول خویش به حساب می آورند؟
متن جواب:
همانگونه که می دانید ، پیامبران با دو ضامن اجرائی، پیام خویش را ابلاغ می کنند که یکی از این دو ” انذار” و دیگری ” تبشیر” است. انذار بدین معناست که آنان مردم را در برابرنا فرمانی اوامر الهی از عذاب دوزخ بیم می دهند و تبشیر نیز به این مفهوم است که فرستادگان الهی، آدمی را در برابر امتثال اوامر الهی به پاداش و نعمتهای اخروی ، بشارت میدهد.
حال اگر بر فرض محال فرض نماییم که خداوند ظالم باشد، این فرض به اینجا منتهی می گردد که خداوند برخلاف وعده خویش عمل نماید و حتی اگر شخصی دستورات الهی را امتثال نمود، باز نیز او را عقاب کند و کیفر دهد. در چنین فرضی دیگر اختلاف و تفاوتی بین فردی که مطیع اوامر الهی است با شخصی که عاصی و سرکش در برابر دستورات خداوند می باشد ، وجود نخواهد داشت و هر دو در نهایت با یکدیگر یکسان ومساوی و دچار عقوبت هستند. لذا دیگر قوانین الهی که از مجموعه آنان با عنوان ” دین ” یاد می گردد، ضامن اجرایی نخواهد داشت و طبیعی است که دین و فرامین آسمانی آن یکجا به زیر سؤال می رود .همچنین در این حالت دیگر برای افراد انگیزه ای برای تحریم محرمات خداوند وجود نخواهد داشت.لذا دین مبین اسلام و مذهب تشیّع بر پایه حکمی اخلاقی ، نه تنها عدل خداوند را از اصول دین اسلام بر می شمرد، بلکه بر این اساس عدل الهی را از اصول تمامی ادیان آسمانی می داند که پیروی از هر یک از آنها، بر پایه این حقیقت آشکار و به تبعیّت آن صورت می پذیرد. لذا ساختار این دین با تکیّه بر این اصل و سایر اصول دیگر بنا می شود و در حقیقت منکر عدل خداوند بر این اساس منکر تمامی دین تلقّی می گردد.
