“پاسخی محکم”

“پاسخی محکم”

فهرست مطالب

 

در اندیشه اسلامی، ارزش برای عمل انسان است و آدمیان ساخته ی دست خویش هستند؛ لذا انسان با عمل و کاری که انجام می دهد سنجیده می شود ، برتری می یابد و به سعادت می رسد. بنابراین هیچ کس به این خاطر که از خانواده ای ویژه  است (حتی از خاندان پیامبران و امامان) و یا در گروه خاصی قرار می گیرد ، یا با طبقه ی برتر اجتماعی پیوند دارد و …، نمی تواند دل خوش کند و دست از کار و کوشش بردارد. این شیوه ی تفکر اسلامی نیست که فردی تنها با تکیه بر همین عوامل، سرانجامی نیک را برای خود انتظار داشته باشد و در این دنیا هم خود را برتر از دیگران بداند. لذا اسلام به ما می آموزد که تنها سکوی پرش انسان ، عمل و کوشش خود اوست.

پیشوایان راستین ما همواره در تعالیم خویش مردم را با این اصل آشنا کرده اند و حتی به افراد خانواده ی خود نیز آموزش داده اند که به شرافتها و ارزشهای خانوادگی تکیه نکنند، از پارسایی و نیکو کاری دست بر ندارند و برای خود اسطورهای خیالی نسازند.

امام علی بن موسی الرضا(علیه السلام) نیز چنین بود و انسانها را با تقوا و عمل الهی و انسانی می سنجید. او میان سیاه و سفید، فقیر و غنی و گروهها و طائفه های مختلف از هر اصل و نسبی، فرق نمی گذاشت و تنها برتری را در تقوا ، خدا باوری راستین و عمل شایسته می دانست.

روزی مردی به امام رضا (علیه السلام) گفت: به خدا سوگند در روی زمین از نظر نیاکان و نسب، کسی از شما برتر نیست.

امام(علیه السلام) به آن مرد فرمود: “تقوا به پدرانم برتری داد، و فرمانبرداری خدا، آنان را بدان پایه و مقام رسانید.”(1)

باری دیگر، شخصی به آن حضرت عرض کرد: به خدا قسم تو بهترین مردم هستی.

امام(علیه السلام) به او فرمود: “سوگند مخور، بهتر از من کسی است که برای خدا فرمانبردارتر و از نافرمانی او پرهیزکارتر باشد. به خدا سوگند این آیه نسخ نشده است که: «… و شما را تیره‏ها و قبیله‏ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید، (اینها ملاک امتیاز نیست)، گرامى‏ترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست …»”(2)(3)

ایشان حتی در قبال خویشاوندان خود نیز چنین رفتار می کردند.

یکی از برادران امام رضا(علیه السلام)، “زید” نام داشت. او بر اثر مقام پرستی ، امامت آن حضرت را نپذیرفت و مردم را بسوی خود دعوت کرد.

روزی زید بن موسی را نزد امام آوردند. امام هشتم (علیه السلام) به او فرمود: “زید! گویا فرومایگان کوفه تو را فریب داده اند که چون خداوند رحم فاطمه (سلام الله علیها) را پاک و پاکیزه قرار داد، آتش دوزخ را بر فرزندانش حرام کرده است. این که شنیدی خاص حسن و حسین (علیهما السلام) است…، اگر خیال می کنی (با وجود اینکه) معصیت خدا را می کنی وارد بهشت می شوی و (پدرمان) موسی بن جعفر (علیه السلام) که خدا را فرمانبرداری می کرد نیز داخل بهشت می شود، لازم می آید که تو در نزد خدا از موسی بن جعفر (علیه السلام) گرامی تر باشی. به خدا سوگند، هیچ کس جز با فرمانبرداری از خدا، به ثوابهای الهی دست نمی یابد؛ اما (تو) گمان می کنی که با نا فرمانی او بدان می رسی…”

زید گفت:من برادر و فرزند پدر تو هستم.

امام رضا (علیه السلام) فرمود: “تا زمانی برادر من هستی که اوامر خداوند عزوجل را فرمانبردار باشی، چنان که نوح (علیه السلام) (آن گونه که قرآن نقل می کند، به خدای خود) گفت: « …ای پروردگار من! پسرم از خاندان من است و وعده تو (در مورد نجات خاندانم) حق است و تو از همه حکم‏ کنندگان برترى!»(4)، اما خداوند بزرگ به او فرمود: «اى نوح! او از اهل تو نیست! او عمل غیر صالحى[فرد ناشایسته‏اى‏] است!…».(5) بنابراین نافرمانی از خداوند او را ازخاندان نوح بیرون راند…”(6)

اینچنین است که امام رضا (علیه السلام) برتری خویش و امامان شیعه را به خاطر فرمانبرداری بیشتر آنان از خداوند می داند و عمل خالصانه و تقوای الهی را ملاک والایی و برتریشان برمی شمرد و یاد آور می شود که پاداش و جزای الهی و برتری یافتن، به کارهای شایسته و نیک انسانها بستگی دارد نه به چیزی دیگر.

اما من و تو چطور به دیگران نگاه می کنیم و شرافت و برتری انسانها را در چه می دانیم؟ پول و ثروت، زیبائی و آراستگی، قدرت و شهرت و ….، یا واقعا هیچکدام…

و مهمتر از همه، چه چیزهایی را در وجود خودمان مثبت می دانیم و چه رفتاری را برای خود انتخاب می کنیم؟ حقیقتا معیارهای ما در زندگی چیست؟

(برگرفته از کتاب “سیره ی امام رضا”، تألیف:”امیر مهدی حکیمی” (با اندکی اضافات))

………………………………………

پاورقی:

عیون اخبار الرضا(علیه السلام) ، جلد 2، صفحه 236

” و جعلنا کم شعوبا و قبائل لتعارفوا ان اکرمکم عند الله اتقاکم” (سوره حجرات، آیه 13 )

عیون اخبار الرضا (علیه السلام) ، جلد 2، صفحه  236

” رب ان ابنی من اهلی و ان وعدک الحق و انت احکم الحاکمین” (سوره هود، آیه  45)

” یا نوح انه لیس من اهلک انه عمل غیر صالح… “، (سوره هود ، آیه 46) 

عیون اخبار الرضا (علیه السلام) ، جلد 2، صفحه 234

 

مطالب مرتبط:
الگوهای من
  • زندگــی پیشــوایــان
  • یـــاران پیشــوایــان
  • دیگر بزرگــان
برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.
برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.
باورهای من
  • زندگــی پیشــوایــان
  • یـــاران پیشــوایــان
  • دیگر بزرگــان
برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.
برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.
  • خـــداوند
  • خلقـــت
  • پیـــامبران
  • نمـــــاز
  • حـــج
  • امــــر بــه معـــروف
  • قیـــامت
  • مـــرگ
  • بــــرزخ
  • بهشت
جستجو کنید
همیاری خیرخواهانه شما

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مقالات مرتبط
Ali ibn Abi Talib

Ali ibn Abi Talib

A part of Ali ibn Abi Talib (as)’s last will to his sons Hassan (as) and Hussain (as) after the attempt on his life by a stab from Ibn Muljam: “My advice to you is to be conscious of God. Do not yearn for this world, even though it may run after you. Do not […]

that night

that night

The verses of chapter 96 of the Quran apparently show that the Night of Ordainment or Power (Laylatul Qadr) was not specifically restricted to the time of the descent of the Quran and the period of the call of the Messenger of Islam, but rather that it repeats annually until the end of this world. […]