«نقشه راه» 

آغاز مبعث و رسالت پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم)، به نوعی آغاز نزول کتاب آسمانی دین اسلام یعنی قرآن کریم نیز می‌باشد. قرآن دستورالعمل و نقشه­ی راهی است که بشریت با تمسک به آن و تعلیم دهنده­ی اصلی و شریفش یعنی رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) به سر منزل مقصود خواهد رسید. اما برای شناخت این معجزه جاوید پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) بهترین راه مراجعه به خود این کتاب شریف است.

خدای سبحان که متکلم قرآن و نازل کننده آن است، از هر موجود دیگری قرآن را بهتر می‏شناسد و در تعریف او شایسته ‏تر از هر صاحب نظر دیگر است؛ بنابراین، برجسته‏ترین تعریف، همانا تعریفی است که خداوند درباره این کتاب عظیم آسمانی نموده است:

روشن و روشنگر بودن قرآن کریم

خدای سبحان، قرآن کریم را به عنوان نور به جهانیان شناسانده و چنین فرموده: “اى مردم! دلیل روشن از طرف پروردگارتان براى شما آمد و نور آشکارى به سوى شما نازل کردیم.”¹

خاصیت نورانی بودن قرآن آن است که معارف آن هدایت­گر است و جوامع بشری را از هرگونه تاریکی اعتقاد یا تیرگی اخلاقی یا ابهام در شناخت یا سرگردانی در انتخاب راه خارج می‌کند.²

بیان راه سعادت بشر در قرآن

خدای سبحان، قرآن کریم را به عنوان تبیان (آشکار کننده­) همه چیز به انسان‌ها شناسانده است.³ یعنی هر چیزی که در تأمین سعادت انسان سهم مؤثر دارد، در این کتاب الهی بیان شده است و اگر انجام کاری عامل فراهم نمودن سعادت بشر است، در قرآن ذکر شده است و اگر ارتکاب عملی مایه شقاوت بشری می‏گردد، پرهیز از آن به صورت یک دستور لازم در قرآن قرار داده شده است.

معلمین قرآن

درست است که قرآن خود را نور معرفی کرده و مدعی است که هر چه برای سعادت بشر لازم است در آن است؛ اما چنین برنامه و راهکار همه جانبه­ای بدون وجود معلم و توضیح دهنده آن قابل فهم و اجرا نیست. از این رو خدای سبحان خود را معلم اصلی این کتاب آسمانی می‏داند⁴ و چون درک معارف خداوندی، بدون واسطه برای انسان­های عادی میسر نیست⁵؛ از این جهت، پیامبر گرامی (صلی الله علیه و آله و سلم) که فرستاده خداوند است، سمت تعلیم قرآن و تبیین معارف آن را دارد؛ لذا حضرت حق تعالی، رسول ‏اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) را به عنوان معلم کتاب و حکمت و مبیّن قرآن کریم معرفی نموده و می فرماید: “…و ما این ذکر [قرآن‏] را بر تو نازل کردیم، تا آنچه به سوى مردم نازل شده است را براى آنها روشن سازى…” ⁶

چه این که عقل بشر برای تشخیص راه سعادت و فهم معارف قرآن، گرچه نورافکن نیرومندی است، ولی هرگز به تنهایی کافی نیست؛ چون انسان برای تأمین سعادت ابدی خویش،  فقط با اتکاء به عقل بشری خود به آن راه نمی‏یابد و فرستاده خدا باید با آموزه های الهی آن­ها را بیان کند.⁷

خلاصه آن که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) مطالبی به جوامع انسانی می‏آموزد که در دسترس انسان­ها به صورت طبیعی قرار ندارند و چون آن حضرت همه علوم الهی را از قرآن، بدون واسطه فرا می‏گیرد، لذا وظیفه­ی تفسیر و تبیین این کتاب عظیم نیز به عهده­ی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) قرار گرفته است.⁸

بنابراین، در عین حال که قرآن کریم نور و تبیان است، بهره ‏برداری مردم از همه­ ی احکام و معارف آن نیازمند به تبیین رسول ‏اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و همچنین ائمه اطهار (علیهم‏السلام) که جانشینان واقعی رسول‏ گرامی اسلام‏اند، می‏باشد.

آری این­چنین بود که پیامبر اسلام، حضرت محمد بن عبدالله (صلی الله علیه و آله و سلم) با برگزیده شدن به هدایت بشریت، حامل و مفسر قرآن، کلام و وحی جاوید الهی شد و خود چنین فرمود که: “با تمسک به قرآن و اهل بیت من هرگز در گمراهی فرو نخواهید رفت.” ⁹

«برگرفته از مقاله: “اصول کلی شناخت قرآن”، تألیف: “آیت الله جوادی آملی” (همراه با تلخیص و اضافات)»

سایت رشد فرارسیدن 27 رجب،

سرآغاز نزول قرآن و سالروز بعثت خاتم پیامبران،

حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله و سلم)

را به تمامی اهل ایمان، به خصوص شما دوست گرامی، تبریک و تهنیت می‌گوید.

پاورقی­ ها:

1. 1ـ یا أیها الناس قد جاءکم برهان من ربکم و أنزلنا إلیکم نوراً مبیناً (سوره نساء، آیه 174)
2. 2ـ “…(این) کتابى است که بر تو نازل کردیم، تا مردم را از تاریکی­ها به سوى روشنایى، به فرمان پروردگارشان در آورى…” (سوره ابراهیم، آیه 1)
3. 3ـ “…و ما این کتاب را بر تو نازل کردیم که بیانگر همه چیز و مایه هدایت و رحمت و بشارت برای مسلمانان است.” (سوره نحل، آیه 89)
4. 4ـ “خداوند رحمان، قرآن را تعلیم فرمود.” (سوره الرحمن، آیات 1 و 2)
5. 5ـ چون هر قلبی ظرفیت خاص به خود دارد و هرگز نمی‏تواند قرآن را که به تعبیر الهی قول سنگین و وزین است تحمل نماید. “إنّا سنلقی علیک قولاً ثقیلاً” (سوره مزمل، آیه 5)
6. 6- “…و أنزلنا إلیک الذکر لتبین‏ للناس ما نزّل علیهم…” (سوره نحل، آیه 44)
7. 7ـ به عنوان نمونه و مثال: کیفیت معاد و زندگی پس از مرگ و یا وجود ملائکه، هیچ­گاه توسط عقل بشری به تنهایی کشف شدنی نیست و این امور به واسطه ­ی نقل و حدیث روشن می­شود.
8. 8ـ “…رسولى از خودتان در میان شما فرستادیم تا آیات ما را بر شما بخواند و شما را پاک کند و به شما، کتاب و حکمت بیاموزد…” (سوره بقره، آیه 151)
9. 9ـ إنی‌ تارک فیکم الثقلین: کتاب الله و عترتی‌ أهل بیتی‌؛ ما إن تمسکتم بهما لن تضلوا بَعدی‌ أبداً (اصول کافی، جلد1، صفحه 294؛ هم چنین در منابع اهل سنت: سنن ترمذی، جلد 12، صفحه258؛ مسند احمد، جلد 44، صفحه 134 و…)