«متهم کیست؟»

«متهم کیست؟»

فهرست مطالب

دانش امامان(علیهم السلام)، گوهری است که همواره روشنگری می‌کند. این علم، نزد آنان همچون خورشیدی تابان است که شرایط، در آن تاثیری ندارد و در مواقف و مراحل مختلف بروز و ظهور دارد. از این روست که امام حتی در سنین کودکی و خردسالی، در مقابل سؤالاتی که برای ایشان طرح می‌شود، به‌گونه‌ای پاسخ می‌دهد که حتی دشمنان را به حیرت وا می‌دارد.

روزى أبو حنیفه با عبداللَّه بن مسلم وارد مدینه شد. عبداللَّه به او گفت: “اى أبو حنیفه، یکى از علماى آل محمّد (علیهم السلام)؛ جعفر بن محمّد (علیهما السلام)اینجاست. بیا نزد او برویم تا قدرى از علم او بهره ببریم.” وقتى به خانه آن حضرت رسیدند، به گروهى از علماى شیعه برخوردند که منتظر ایستاده بودند که یا او بیرون آید یا آنان نزدش بشتابند. در این حال ناگاه، پسر بچّه کم سنّ و سالی از منزل خارج شد. با خروج او، همه از هیبتش برخاستند. أبو حنیفه از همراهش پرسید: “اى پسر مسلم، او کیست؟”

عبدالله بن مسلم گفت: “فرزند جعفر بن محمّد، موسى است.”

ابو حنیفه گفت: “به خدا مقابل شیعیانش او را شرمنده می‌کنم.”

عبد اللَّه به او گفت: “هرگز نمی‌توانی این کار را انجام دهی.”

أبو حنیفه گفت: “به خدا قسم همان که گفتم را انجام می‌دهم.” سپس رو به جانب امام کاظم (علیه السلام)کرد و پرسید: “اى پسر، گناه از چه کسى صادر مى‏شود؟”

امام (علیه السلام)فرمود: “اى شیخ، از سه حالت خارج نیست. یا (گناه) از طرف خداوند صادر می‌شود و بنده در آن نقشى ندارد؛ که در این حالت، سزاوار حکیم نیست که بنده‏اش را به‌خاطر گناهى که نکرده است، مؤاخذه کند.

و یا (آن گناه، هم از) بنده است و (هم از) خدا، (در این صورت) خدا شریکی قوى‏تر است (نسبت به بنده) و شایسته نیست که شریک بزرگ، (شریک) کوچک را به‌خاطر گناهش مؤاخذه نماید.

و یا گناه فقط از بنده صادر مى ‏شود و از خدا نیست؛ در این صورت، خداوند اگر بخواهد می‌تواند عفو ‏کند و یا او را عقوبت مى ‏نماید.”

عبداللَّه گفت: “ابو حنیفه آن چنان ساکت شد که گویا سنگى را بلعیده و در دهان دارد!! لذا به أبو حنیفه گفتم: “مگر نگفتم متعرّض اولاد رسول خدا (صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم) نشو.”

آری این تنها امام است که حتی در آن سن، می‌تواند چنین پاسخی به سؤال کننده بدهد. جوابی کوتاه اما کامل، به طوری که یکی از اساسی‌ترین آموزه‌های مکتب اهل‌بیت(علیهم السلام) را در ارتباط با اصل عدل به ما می‌آموزد. یعنی هر آنچه که ما به عنوان انسانی مختار ـ با حریت و آزادی که خداوند در ما به ودیعه نهاده است ـ انجام می‌دهیم، صرفا به ما منتسب است و در صورت انجام گناه، این ما هستیم که سزاوار عقوبت هستیم و سزاوار نیست انگشت ملامت را سوی خالق و دیگران نشانه رویم.[note]1- در این زمینه امیر المؤمنین (علیه السلام)می‌فرمایند: “… عدل آنست که او (خداوند) را متهم (به گناه) نکنی.” (إعلام الوری صفحه 291)همچنین امام صادق (علیه السلام)می‌فرمایند:”… اما عدل آنست که آنچه که خداوند تو را به‌خاطر آن سرزنش می‌فرماید، به خالقت نسبت ندهی.” (توحید صدوق، صفحه 96)[/note] در این صورت است که نظام جزا و پاداش، بهشت و جهنم و … معنایی واقعی و حقیقی پیدا می‌کند و بر مبنای این اصل مهم است که اصلعدل از اصول اعتقادات شیعه شناخته شده است.

(برگرفته از کتاب “الإحتجاج على أهل اللجاج”، جلد 2، صفحات 387 و 388” [note]2ـ در تهیه این مناسبت‌نامه از ترجمه فارسی کتاب احتجاج ـ که به کوشش آقای بهراد جعفرى انجام پذیرفته ـ استفاده شده است.[/note]، تألیف مرحوم علامه طبرسی (با اندکی تصرف))

پاورقی ها‌:

مطالب مرتبط:
الگوهای من
  • زندگــی پیشــوایــان
  • یـــاران پیشــوایــان
  • دیگر بزرگــان
برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.
برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.
باورهای من
  • زندگــی پیشــوایــان
  • یـــاران پیشــوایــان
  • دیگر بزرگــان
برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.
برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.
  • خـــداوند
  • خلقـــت
  • پیـــامبران
  • نمـــــاز
  • حـــج
  • امــــر بــه معـــروف
  • قیـــامت
  • مـــرگ
  • بــــرزخ
  • بهشت
جستجو کنید
همیاری خیرخواهانه شما

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مقالات مرتبط
Ali ibn Abi Talib

Ali ibn Abi Talib

A part of Ali ibn Abi Talib (as)’s last will to his sons Hassan (as) and Hussain (as) after the attempt on his life by a stab from Ibn Muljam: “My advice to you is to be conscious of God. Do not yearn for this world, even though it may run after you. Do not […]

that night

that night

The verses of chapter 96 of the Quran apparently show that the Night of Ordainment or Power (Laylatul Qadr) was not specifically restricted to the time of the descent of the Quran and the period of the call of the Messenger of Islam, but rather that it repeats annually until the end of this world. […]