“به یقین، خدا بر مؤمنان منت نهاد [که‏] پیامبرى از خودشان در میان آنان برانگیخت، تا آیات خود را بر ایشان بخواند و پاکشان گرداند و کتاب و حکمت به آنان بیاموزد، قطعاً پیش از آن در گمراهى آشکارى بودند.”1

شناخت سیره زندگانی حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله و سلم) و مکتب ایشان برای جامعه بزرگ اسلامی و بلکه جوامع انسانی، آموزنده‌ترین و سازنده‌ترین درس بشریت است و اگر شأن انبیاء و پیغمبران اجازه دهد که آنان را به لقب قهرمانان بخوانیم، باید رسول گرامی اسلام را چنانچه توماس کارلایل مورّخ شهیر انگلیسی در بین تمام پیغمبران، یگانه قهرمان خوانده، در همه‌ی عظمت‌ها، قهرمانی بی‌نظیر بخوانیم. حتّی بیگانگان و خاورشناسان هم در مقابل عظمت‌های وجود پیغمبر ناچار به اعتراف شده‌اند. کارلایل در کتابی که به نام قهرمانان2 منتشر شده است، از هر گروهی، قهرمان آن گروه، یعنی کسی که در آن دسته موفّق بوده است را نام می‌برد. او در کتاب خود جایی که به قهرمان پیغمبران می رسد، در آنجا نه حضرت موسی (علیه السلام) و نه حضرت عیسی (علیه السلام)، و نه حضرت ابراهیم (علیه السلام) را نام می‌برد، بلکه می‌گوید: “قهرمان در نبوت و پیغمبری، محمد ]صلی الله علیه و آله و سلم[ است.”

اگر به عنوان نمونه بخواهیم اشاره کنیم، یکی از عظمت‌هایی که پیامبر، قهرمان بی‌نظیر آن است، عظمت در اصلاحات بنیادی اجتماعی می‌باشد. در تاریخ رهبران انقلابات بزرگ، احدی نیست که مانند رسول گرامی اسلام  (صلی الله علیه و آله و سلم) در مدّتی کوتاه، انقلاب فکری و عملی بی‌نظیر به وجود آورده باشد. ایشان در شرایطی در زمان بعثتشان موظف به ابلاغ رسالت الهی خویش به مردم گشتند که جزیره العرب را اوضاع نابسامان اجتماعی فراگرفته بود و در چنین شرایطی واضح بود که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) پس از ابلاغ دعوت خویش نه تنها مورد تکذیب و تهمت‌های ناروا و آزار و اذیت مشرکین قرار می‌گرفت، بلکه معاندان در مسیر رسیدن پیام پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به سایر مردم موانع بسیاری را ایجاد خواهند نمود. اما توقف خونریزی‌های قبیله‌ای، زنده به گور کردن دختران و قربانی کردن انسان‌ها و … آن هم در مدت زمانی کوتاه، نمونه‌ای از موفقیت‌های وسیع اجتماعی پیامبر مکرم اسلام است و شرح عظمت پیغمبر عزیز اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) در اصلاحات بنیادی اجتماعی بسیار طولانی است.

از عظمت های دیگر این یگانه قهرمان جهان، عظمت در بی‌اعتنایی به دنیا بود. پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) در اعتنا نداشتن به مظاهر دنیوی، نمونه و سرآمد تمام زهّاد بود. از نشانه‌های زهد آن حضرت این بود که در آن وقتی که در اوج عظمت ظاهری و قدرت مادّی قرار گرفته بود با دست خود کفش‌های خود را می‌دوخت و لباس خود را وصله می‌کرد و از تجمّلات دنیا پرهیز داشت و اگر زیوری از زیورهای دنیا را در خانه می‌دید، می‌فرمود: «آن را از نظر من پنهان کنید؛ مبادا که به دیدنش مشغول شوم و به یاد دنیا افتم.»3

آری او قهرمان یگانه همه عظمت‌ها بود؛ چه خوب گفته است آن دانشمند مسیحی که:

«من مسیـحی هستم و محمّد را تجلیل می‌کنم و او را سرآغاز کتاب علوّ و بلندی مقام می‌دانم.»4

(برگرفته از نوشتار “بعثت عظمت ها” از آیت الله العظمی صافی گلپایگانی(با تغییرات و اضافات جزئی))

سایت رشد فرارسیدن 27 رجب،

سرآغاز نزول قرآن و سالروز بعثت خاتم پیامبران،

حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله و سلم)

را به تمامی اهل ایمان، به خصوص شما دوست گرامی، تبریک و تهنیت می‌گوید.

پاورقی‌ها:

  1. 1- سوره ی آل عمران ، آیه ی 164 “لقَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ إِذْ بَعَثَ فِیهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ یتْلُوا عَلَیهِمْ آیاتِهِ وَ یزَکِّیهِمْ وَ یعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَ الْحِکْمَهَ وَ إِنْ کَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِی ضَلاَلٍ مُبِینٍ”
  2. 2- On Heroes, Hero-Worship, and The Heroic in History
  3. 3- نهج البلاغه، خطبه 160.
  4. 4- شعر قبس من الصحراء ، عبدالله یورکی حلاق