« عین الکرم »

« عین الکرم »

روی المبرد و ابن عائشه أن شامیا ً رآى الحسن بن علی (علیه السلام) راکباً فجعل یلعنه و الحسن (علیه السلام) لا یرد، فلمّا فرغ أقبل الحسن (علیه السلام) علیه فسلّم علیه و ضحک و قال: أیها الشیخ أظنک غریباً و لعلک اشتبهت فلو استعتبتنا أعتبناک (1) و لو سألتنا أعطیناک و لو استرشدتنا أرشدناک و لو استحملتنا حملناک و إن کنت جائعا أشبعناک و إن کنت عریانا کسوناک و إن کنت محتاجا أغنیناک و إن کنت طریدا آویناک و إن کان لک حاجه قضیناها لک فلو حرکت رحلک إلینا و کنت ضیفنا إلى وقت ارتحالک کان أعود علیک لأن لنا موضعا رحبا و جاها عریضا و مالا کبیرا.

فلما سمع الرجل کلامه بکى ثم قال أشهد أنک خلیفه الله فی أرضه الله أعلم حیث یجعل رسالاته و کنت أنت و أبوک أبغض خلق الله إلی و الآن أنت أحب خلق الله إلی و حول رحله إلیه و کان ضیفه إلى أن ارتحل و صار معتقدا لمحبتهم.

( المناقب لابن شهر آشوب ، المجلد 4 ، الصفحه 19 )

مطالب مرتبط:
جستجو کنید...
مقالات اخیر
همیاری خیرخواهانه شما
شبکه‌های اجتماعی
دیدگاه شما

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *