ابو بصیر می‌گوید: من به حضور امام کاظم (علیه السلام) مشرف شدم و گفتم: فداى تو شوم، امام را چگونه می‌توان شناخت؟

حضرت فرمود: به چند خصلت:

1- این که امام قبلی [که امامتش ثابت گردیده]، او را [از جانب خدا] در بین مردم براى امامت معرفى و منصوب کند تا براى مردم حجت باشد؛ زیرا رسول خدا (صلى اللّه علیه و آله و سلم) امیرالمؤمنین‏ (علیه السلام) را [از طرف خدا] براى مقام امامت به مردم معرفى و منصوب کرد. همین طور هر امامى باید امام بعد از خود را براى مردم معرفى نماید.

2- هر سؤالى که می‌کنى، جواب گوید.

3- تو ساکت باشى و امام به سخن ابتدا کند [و منظور ترا بیان کند.]

4- مردم را از جریان فردا خبر دهد.

5- با هر یک از مردم به زبان خودشان تکلم نماید.

به امام کاظم (علیه السلام) گفتم: فداى تو شوم! امام باید به هر زبانى تکلم کند؟ فرمود: آرى، زبان پرندگان را هم می‌داند،1 به زودی نشانه آن را قبل از آن که تو از جاى خود بلند شوى، به تو نشان خواهم کرد.

طولى نکشید که دیدم مردى از خراسان به خدمت آن حضرت وارد شد و به زبان عربى با امام کاظم (علیه السلام) سخن گفت، ولی امام (علیه السلام) جواب او را به زبان فارسى بیان نمود. آن مرد خراسانى گفت: من به زبان فارسى با شما گفتگو نکردم؛ چرا که با خود گفتم شاید شما زبان فارسى را به خوبی ندانى؟ امام کاظم (علیه السلام) فرمود: سبحان الله! اگر من نتوانم به نیکویى جواب تو را بگویم، پس چه فضیلتی بر تو خواهم داشت؟

آنگاه امام کاظم (علیه السلام) به من فرمود: اى ابو محمد! امام، کسی است که کلام احدى از مردم، پرندگان، حیوانات و هر چیز که در آن روح باشد، بر او مخفى و پوشیده نباشد. [لذا] کسى که این خصلت‌ها در وجود او نیست، امام نخواهد بود.

«برگرفته از کتاب “إثبات الوصیه”، تالیف: “على بن حسین مسعودى”»2

پاورقی ها:

  1. 1ـ قرآن کریم هم این خصوصیت را برای ولی خدا بر می‌شمرد و از زبان سلیمان نبی (علیه السلام) می‌فرماید: “و سلیمان وارث داوود شد، و گفت: «اى مردم! زبان پرندگان به ما تعلیم داده شده و از هر چیز به ما عطا گردیده است. این فضیلت آشکارى است.” (سوره نمل، آیه 16)
  2. 2ـ متن فوق از ترجمه فارسی کتاب اثبات الوصیه که توسط آقای محمد جواد نجفی انجام شده، اقتباس گردیده است.