“…. یکی از القاب مشهور حضرت « عالم آل محمد » است . این لقب امام نشانگر ظهور علم و دانش آن حضرت می‌باشد. یکی از نشانه‌های این مطلب جلسات متعدد مناظره‌ای بود که مأمون عباسی ، خلیفه وقت تشکیل می‌داد و علما و دانشمندان علوم مختلف رااز سراسر جهان گردآوری می‌کرد تا با حضرت مناظره کنند و امام را از نظر علمی به زانوی در بیاورند. اما در تمامی این جلسات مناظره ، امام رضا (علیه السلام) بر این دانشمندان چیره شدند و تمام آنها بر تسلط امام و ضعف خود در مقابل علم ان حضرت گواهی دادند. قسمتی از این مناظرات در بخش « جنبه علمی امام » آمده است. …”

“… در طول سفر امام به مرو ، هرکجا توقف می‌فرمودند برکات زیادی را برای مردم منطقه داشت. از جمله هنگامی‌که امام در مسیر حرکت خود وارد نیشابور شدند و در حالی که در محملی قرار داشتند از وسط شهر نیشابور عبور کردند.مردم زیادی که خبر ورود امام را به نیشابور شنیده بودند همگی به استقبال حضرت آمدند. در این هنگام دو تن از علما و حافظان حدیث نبوی به همراه گروه‌های بیشماری از طالبان علم و اهل حدیث و درایت عرضه داشتند: ای امام بزرگ و ای فرزند امامان بزرگوار تو را به حق پدران پاک و اجداد بزرگوارت سوگند می‌دهیم که رخسار فرخنده خویش را به ما نشان دهی و حدیثی از پدران و جد بزرگوارتان پیامبر خدا برای ما بیان فرمایی تا یادگاری نزد ما باشد. امام دستور توقف مرکب رادادند و دیدگان مردم به مشاهده طلعت مبارک امام امام روشن گردید. مردم از مشاهده جمال حضرت بسیار شاد شدند به طوری که بعضی از شدت شوق می‌گریستند و آنهایی که نزدیک ایشان بودند بر مرکب امام بوسه می‌زدند. ولوله عظیمی در شهر طنین افکنده بود به طوری که بزرگان شهر با صدای بلند از مردم می‌خواستند که سکوت نمایند تا حدیثی از آنحضرت بشنوند. تا اینکه پس از مدتی مردم ساکت شدند و حضرت حدیث ذیر را کلمه به کلمه از قول پدر گرامیشان و از قول اجداد طاهرین شان به نقل از رسول خدا و به نقل از جبرائیل از سوی حضرت حق سبحانه و تعالی املاء فرمودند:

«کلمه لااله‌الاالله حصار من است پس هرکس آن را بگوید داخل حصار من شده و کسی که داخل حصار منگردد ایمن از عذاب من خواهدبود.»

سپس امام فرمودند:

«اما این شروطی دارد و من خود از جمله آن شروط هستم.»

این حدیث بیانگر این است که از شروط اقرار به کلمه لااله‌الاالله که مقوم اصل توحید در دین می‌باشد اقرار به امامت آن حضرت و اطاعت و پذیرش گفتار و رفتار امام می‌باشد که از جانب خداوند تعالی تعیین شده است. در حقیقت امام شرط رهایی از عذاب الهی را توحید و شرط توحید را قبول ولایت و امامت می‌داند. ….”

نوشته فوق قسمتی از مقاله “زندگانی امام رضا (علیه السلام)” هدیه سایت رشد به این مناسبت می باشد.که بر روی سایت قرار گرفته است.