در میان همه‌ی شعارهایى که افراد و ملت‌ها در برخورد با یکدیگر ابراز می‌دارند، از “سلام” کلامی پرمعنىتر پیدا نمی‌شود. واقعا چه چیزی برتر از این است که دو نفر اعلام “سِلم” به یکدیگر می‌کنند و بگویند “سِلم” بر تو، یعنی صلح، آشتی و سلامتی و صفا براى تو.
اسلام دین صفا و صلح و خیر است، دین اخوت و برادرى است. به همدیگر که مىرسیم سلام مىکنیم. یعنى من برادر تو هستم و تو برادر من هستى و من براى تو سلامتی و خیر آرزو و دعا مىکنم. حال این سلامت، سلامت روحى، سلامت اجتماعى، سلامت جسمى و انواع سلامت‌ها را در بر می‌گیرد.
افرادی ممکن است سخن خود را بدون سلام به دیگران آغاز کنند.
امام حسین (علیه السلام) به فردی که بدون سلام سخن با ایشان را آغاز کرده بود، فرمود: “سلام بر هر سخن مقدم است. خداوند سلامتت دهد.” [note]1- تحف العقول، صفحه 246[/note]
آن حضرت در همین رابطه در بیان دیگری فرمود: “بخیل کسى است که از سلام کردن دریغ مىکند.” [note]2- “البخیل من بخل بالسَّلام” (تحف العقول، صفحه 248)[/note]
همچنین گفته‌شده کسی که ابتدا سلام می‌کند کار با ارزش‌تری انجام می‌دهد. حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) در این رابطه هم می‌فرماید: “سلام کردن هفتاد حسنه و ثواب دارد که شصت‌ونه‌تاى آن از آن سلامکننده است و یک بخش آن براى جواب‌دهنده.”[note]3- للسّلام سبعون حسنه تسع و ستّون للمبتدئ و واحده للرّاد (همان)[/note]و[note]4- در نگارش این متن از کتاب “پانزده گفتار” استاد شهید مرتضی مطهری استفاده شده است.[/note]
پاورقی‌ها:
