« توطئه خلیفه »

« توطئه خلیفه »

فهرست مطالب

همانند دزدها، از چراغ و روشنایی روز می‌ترسید. معلوم بود که از وجود پر برکت امام کاظم (علیه السلام) که همانند آفتاب در میان مردم، درخشندگی و جلوه دارد، بسیار هراسناک است. از این رو، او تصمیم به بازداشت امام کاظم (علیه السلام) گرفت…

قدرتمندترین خلیفه وقت عباسی، یعنی هارون الرشید، برای رسیدن به هدف شومش و همچنین عوام فریبی مردم به بهانه ی شروع حج، وارد مدینه شد.

مردم اطراف مدینه به استقبال او آمدند.

در آن هنگام، امام کاظم )علیه السلام( در مسجد پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) مشغول عبادت بود.

هارون پس از وارد شدن به مسجد النبی، ابتدا به زیارت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) آمد و وارد روضه ی مطهره شد. او اولین مرحله نقشه اش را این گونه آغاز کرد: در مقابل ضریح مطهر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) ایستاد و با صدای بلند گفت:‌ ای رسول خدا، من قبل از آن که تصمیم ام را نهایی کنم، از شما عذر می‌خواهم… من تصمیم گرفته ام موسی بن جعفر را (که فرزند شماست) زندانی کنم. او می‌خواهد در میان مردم تفرقه ایجاد کند و خونریزی به وجود آورد. من ناچارم برای حفظ امنیت مردم او را به زندان بیافکنم.

او جملاتش را طوری بلند گفت که افراد دیگری که در مسجد بودند، صدای او را بشنوند. رعب و وحشت مردم از خلیفه عباسی، آن‌ها را وادار به سکوت کرد. به همین خاطر وقتی از طرف مردمی که داخل مسجد بودند، عکس العملی ندید، فهمید که شرایط برای دستگیری امام کاظم (علیه السلام) فراهم است.

این طور بود که هارون جرأت کرد و دومین مرحله از نقشه خود را به اجرا گذاشت و از رعب و وحشت حاکم در میان مردم، کمال استفاده را کرد و دستور دستگیری امام (علیه السلام) را صادر داد. با دستور او ملازمین هارون الرشید، امام (علیه السلام) را که در حال خواندن نماز بود، با بی احترامی تمام دستگیر کردند. این بی حرمتی ماموران، به فرزند رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) تا حدی بود که حتی به ایشان اجازه تمام کردن فریضه الهی را ندادند و ایشان را در همان حال به بیرون از مسجد هدایت کردند.

هارون که همچنان از طرفداران امام موسی بن جعفر (علیه السلام) بیم و ترس داشت، مرحله بعدی توطئه خود را عملی کرد. لذا برای آن که کسی متوجه مکان حبس امام نشود و همچنین برای گمراه کردن مردم، دستور داد تا دو هودج[note]1ـ هودج، جایگاهی بود که افراد در آن قرار می‌گرفتند و از خارج، داخل آن مشخص نبود.[/note] آماده کنند. امام (علیه السلام) را در یکی از آن‌ها سوار کردند. یک هودج به سمت بغداد و دیگری که امام (علیه السلام) در آن بود، به سمت بصره حرکت کرد.

هدف نهایی هارون این بود که مردم دیگر نتوانند از وجود امامشان بهره مند شوند و از وجود پر برکت ایشان، تاریکی ها و ظلمت ها را روشن کنند. از همین رو، هارون الرشید که در آن زمان حیطه حکومتش بسیار گسترده بود و قسمت عمده جهان را در بر می‌گرفت،حتی از بودن امام کاظم (علیه السلام) در بین مردم نیز هراسناک بود. از این رو امام (علیه السلام) را در شهر بصره به زندان افکند.

موسی بن جعفر (علیه السلام) حدود یک سال در آن جا زندانی بود. پس از آن، امام (علیه السلام) را از بصره به زندان فضل بن ربیع [note]2- یکی از وزیران هارون الرشید[/note] در بغداد منتقل کردند. مدتی را ایشان در زندان بغداد بود. تا این که به خلیفه پیام رساندند که فضل بن ربیع، امام را در آسایش قرار داده و ایشان در زندان فضل از عذاب و ناراحتی به دور است. لذا امام کاظم(علیه السلام) را از او تحویل گرفتند و به فضل بن یحیی سپردند. مدتی را نیز امام (علیه السلام) در زندان او بود.

این جابجایی امام کاظم (علیه السلام) از یک زندان به زندان دیگر، سال‌های متمادی به طول انجامید. سرانجام ترس هارون از وجود آن حضرت، او را به جایی رساند که تصمیم گرفت هدف نهایی خود را عملی سازد. هارون ایشان را به زندان سندی بن شاهک یهودی مذهب که رئیس گماشتگان حکومت در بغداد بود و هیچ بویی از انصاف و انسانیت نبرده بود، سپرد. در این زندان، امام کاظم (علیه السلام) در بدترین شرایط قرار گرفت. سندی بن شاهک، امام (علیه السلام) را در حالی که در غل و زنجیر قرار داده بود، بسیار آزار و شکنجه می‌داد.

در نهایت، هارون پس از اذیت‌های فراوان، دستور داد تا مرحله آخر برنامه اش را به اجرا گذارند و بدین سان، مردم را از وجود پربرکت امام (علیه السلام) محروم سازند. لذا او به سندی دستور داد تا آن حضرت را مسموم کند.

سرانجام امام کاظم (علیه السلام) در تاریکی سیاه چاله ی زندان، با تحمل رنج و اندوه بسیار و شکنجه‌های فراوان، توسط یکی از بی رحم ترین افراد زمانه، در اثر زهری که به ایشان خوراند، از این دنیا به سوی پروردگار خویش رحلت نمود.

 «برگرفته از کتاب “عطر گل محمدی”، تالیف “آیت الله سید محمد ضیاء آبادی” (همراه با تلخیص و اضافات)»

پاورقی:

مطالب مرتبط:
الگوهای من
  • زندگــی پیشــوایــان
  • یـــاران پیشــوایــان
  • دیگر بزرگــان
برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.
برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.
باورهای من
  • زندگــی پیشــوایــان
  • یـــاران پیشــوایــان
  • دیگر بزرگــان
برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.
برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.
  • خـــداوند
  • خلقـــت
  • پیـــامبران
  • نمـــــاز
  • حـــج
  • امــــر بــه معـــروف
  • قیـــامت
  • مـــرگ
  • بــــرزخ
  • بهشت
جستجو کنید
همیاری خیرخواهانه شما

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مقالات مرتبط
Ali ibn Abi Talib

Ali ibn Abi Talib

A part of Ali ibn Abi Talib (as)’s last will to his sons Hassan (as) and Hussain (as) after the attempt on his life by a stab from Ibn Muljam: “My advice to you is to be conscious of God. Do not yearn for this world, even though it may run after you. Do not […]

that night

that night

The verses of chapter 96 of the Quran apparently show that the Night of Ordainment or Power (Laylatul Qadr) was not specifically restricted to the time of the descent of the Quran and the period of the call of the Messenger of Islam, but rather that it repeats annually until the end of this world. […]

oh Gad …

oh Gad …

Ali ibn Hussain’s (as) prayer for the month of Ramadan: “…Give us success in this month to tighten our bonds of kin with devotion and gifts, attend to our neighbors with bestowal and giving, rid our possessions from claims, and purify them through paying the alms; (Give us success to) go back to him who […]