امام هادی (علیه السلام) فرمودند:

“بی نیازی و ثروت آن است که آرزویت کم باشد و به آنچه برایت کافی است راضی باشی.”1

در مسابقه ای با موضوعِ “چه آرزو دارید؟”، کسی برنده شد که نوشته بود:”آرزو دارم هیچ آرزویی نداشته باشم.”

این، هم می‌تواند به معنای این باشد که همه آرزوها و خواسته‌هایم تأمین و برآورده شده است، هم به این معنا که آن قدر روح بلند و سرشار و غنی داشته باشم که احساس کمبود نکنم و آرزویی نداشته باشم و به آنچه دارم راضی باشم.

انسان همیشه اسیر آرزوهای خویش است. خواسته‌های دل هم که بی‌پایان است و برخی دست نیافتنی است و تنها برای انسان غم و غصّه دست نیافتن به آمال و آرزوها بر جای می‌ماند و از رسیدن به نقطه‌های اوج در کمال و اخلاق، باز می‌ماند. در همین زمینه از امیرالمؤمنین (علیه السلام) نقل شده است:

“از فریب آرزوها بپرهیزید؛ زیرا، چه بسیار افرادی که در آرزوى روزى بوده‌اند، ولى آن روز را در نیافتند و چه بسیار افرادی که خانه‌اى ساختند امّا در آن ننشستند و چه بسیار افرادی که مالى گرد آوردند اما آن را نخوردند.”2

کسی که اهل قناعت باشد و به اندازه‌ای که کفایت کند، داشته و به آن راضی باشد و حرص و آز و طمع، او را اسیر نساخته باشد، زندگی آسوده و آرام‌تری خواهد داشت و این خود، یک نعمت است. در مقابل انسان حریص، همواره در رنج و عذاب است. کسی که نه بیش از نیاز “دارد”، تا مورد تهدید قرار گیرد و نه زیاد “می‌خواهد” تا مورد تطمیع قرار گیرد، “آزاده” است و بی نیاز.

غنا و توانگری، تنها به ثروت و دارایی نیست، قناعت و رضا، بالاترین سرمایه است.

(برگرفته از کتاب “حکمت های نقوی”، تألیف “جواد محدثی” (با تلخیص و اضافات))

سایت رشد فرارسیدن سوم ماه رجب، سالروز شهادت

پیشوای هدایت و اسوه کرامت،

دهمین امام شیعیان،

حضرت امام علی بن محمد الهادی (علیه السلام)

را به تمامی مسلمانان، به خصوص شما دوست گرامی تسلیت می‌گوید.

پاورقی‌ها:

  1.  1- “الغِنی قِلَّهُ تَمَنّیکَ وَ الرِّضا بِما یَکفِیک” (الدره الباهره، ص 42؛ بحارالانوار، ج75، ص 368)
  2. 2- “اتّقُوا خِداعَ الآمالِ ، فکَمْ مِنْ مُؤَمِّلِ یومٍ لَم یُدْرِکْهُ، و بانیِ بِناءٍ لَم یَسْکُنْهُ، و جامِعِ مالٍ لَم یَأکُلْهُ!” (غرر الحکم: ۲۵۶۳)