آیا تا به حال فکر کردهای که در زندگی با چه کسانی دوست هستی و با چه کسانی نشست و برخاست میکنی و زندگی ات چه مقدار تحت تاثیر اعمال و رفتار آنهاست؟
حقیقت آن است که بدون دوستی ها، هرگز موفقیتی در کار نخواهد بود. دوستان، گنجها و معادنی هستند که باید آنها را کاوش کرد و به منظور کشف آنها، متحمل رنج و زحمت شد تا سنگ و گوهر را با هم در نیامیزیم و این دو را از هم بازشناسیم.
دوستی مساله انتخاب و گزینش است. نباید دوستان را به طور تصادفی برگزید. از این رو انسان باید پیش از آن که اتفاقات و تصادفها، بر اساس معیارهای نادرست دوستانی را برایش انتخاب کنند، خود بر اساس معیارهای درست، دوستانش را برگزیند. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) میفرماید: “انسان بر دین دوست خویش است. پس بنگرید که با چه کسی دوستی میورزید.1
این موضوعات باعث میشود که بعضی افراد برای خود دوستی برنگزینند و گوشه تنهایی اختیار کنند و بعضی دیگر معاشرت با افراد را سرگرمی تلقی کنند و بدون حساب و کتاب و بی آنکه میان دوستانشان هدف مشترکی باشد، به انتخاب دوست بپردازند. اگر خوب فکر کنیم، در مییابیم که هر دو روش خطاست! نه درست است که انسان بی حساب و کتاب دوست برگزیند و نه رواست که تنها و بریده از مردم به سر برد. پس چه باید کرد؟ چه معیاری برای دوستی و معاشرت باید داشته باشیم …؟
در زمان پیامبر خدا حضرت عیسی مسیح (علیه السلام) این سوال برای عدهای پیش آمد. تا آنجا که خدمت آن حضرت رفتند و پرسیدند: “ای روح الله! ما با چه کسانی نشست و برخاست کنیم؟”
حضرت عیسی (علیه السلام) پاسخ داد: “با کسی مجالست کنید که دیدن او شما را به یاد خدا بیندازد و سخنش بر علم شما بیفزاید و عملش شما را به آخرت تشویق کند …2
مسئله ارادت و شیفتگى و دوستی با یک شخص معین، بالاترین و بزرگترین عامل در تغییر دادن انسان است و این انتخاب اگر صحیح باشد، باعث هدایت انسان میشود و اگر نابجا باشد، آتشى است که آدمى را نابود خواهد کرد. اگر خوب به اطرافمان نگاه کنیم افرادی را خواهیم دید که دیدن آنها انسان را از خدا غافل میکند و در مقابل، عدهای دیگر عملشان، کردارشان، رفتارشان، وضعشان، سیمایشان و خصوصیتشان به گونهای است که انسان را از غفلت خارج میکند. گروه دوم افرادی هستند که همنشینی با آنها خدا را به یاد انسان میآورد و سخنانشان حقایق تازهای در بر دارد و اعمالشان انسان را به کار خیر تشویق و ترغیب میکند.
چه نیکوست که در طلیعه میلاد پیامبر بزرگ خدا، عیسی مسیح (علیه السلام) سخن او را آویزه گوش سازیم و بیاندیشیم که در زندگی با چه کسانی دوست هستیم و با چه کسانی نشست و برخاست میکنیم و زندگیمان چه مقدار تحت تاثیر اعمال و رفتار آنهاست؟
سایت رشد، فرا رسیدن سالروز میلاد
نشانه روشن پروردگار و بشارت الهی،
حضرت عیسی بن مریم (علیهما السلام)
را به تمامی موحدان جهان، به خصوص شما دوست گرامی تبریک و تهنیت میگوید.
(برگرفته از کتاب “دوستی و دوستان”، تالیف: “حجه الإسلام سید هادی مدرسی” (به همراه اضافات))
پاورقی ها:
- 1ـ قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) : “المرء علی دین خلیله فلینظر أحدکم من یخالل” (امالی شیخ طوسی، صفحه 518- مستدرک الوسائل، جلد 8، صفحه 327 )
- 2ـ عن ابی عبدالله (علیه السلام) قال: قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم): “قالت الحواریون لعیسی یا روح الله! من نجالس؟ قال: من یذکرکم الله رویته و یزید فی علمکم منطقه و یرغبکم فی الآخره عمله” (اصول کافی، جلد 1، صفحه 39)
مطالب مرتبط
آخرین ها
«جبران محبت»
سید مرتضى در کتاب عیون المعجزات از امام جعفر صادق (علیه السلام) روایت می کند که فرمود: اهل کوفه به […]“اعتراف به برتری”
در کتابهاى تاریخى چنین میخوانیم که مأمون در ابتدا به حضرت امام رضا (علیه السلام) پیشنهاد خلافت […]«آگاه به هر زبان»
شیعیان علاوه بر پیوند عقیدتی با امامان خویش، پیوند عاطفی مستحکمی نیز دارند. لذا ما شیعیان به خصوص […]“ میوه درخت توحید “
گاهی برخی سؤال ها چنان ذهنمان را مشغول میکند که تا پاسخش را نیابیم، آرام نمیگیریم. پرسش هایی از […]“مدارا با خلق”
“من هجر المداراهَ قارَبهُ المکروهّ” امام جواد (علیه السلام) میفرمایند: “هر کس […]